پویش صاحبخانه خوب که مدتی راه افتاد فروکش کرده و ظاهرا دیگر کسی دل نمی کند سراغش برود. دنبال صاحبخانه خوب نگردید، نه که نیست، هست اما زیاد نیست یا بهتر عرض کنم، کم است؛خیلی کم.
صاحبخانه من آدم خوبی است. چهار سال است در منزلش اتراق کرده ایم.سه سال هیچ پولی اضافه نکرد. امسال که اوضاع و احوال مسکن خیلی خراب شد و در اصل خیلی گران شد مبلغی اضافه کرد که هرچند برای ما زیاد بود و با زحمت جورش کردیم اما باز هم نسبت به قیمت بازار منصفانه بود؛ دستش هم درد نکند.
صاحبخانه دوست من اما اینگونه نیست. سه سال است هر سال رقم رهن و اجاره بها اضافه می کند. امسال او را در منگنه قرار داده که باید زودتر از موعد خانه را تحویل دهد و از این داستان ها که ادامه ندهم بهتر است.
هرجا دنبال خانه می گردند کارشان نمی شود. دارایی اشان که با وام و قرض و قوله جور کرده اند ۲۰ میلیون تومان است. ماهانه نهایتا یک میلیون و نیم هم می توانند اجاره پرداخت کنند اما لامصب خانه مناسبی پیدا نمی کنند.
اوضاع مسکن جور نیست. این تنها مشتی بود نمونه خروار…
The post صاحبخانه «خوب» من/ صاحبخانه «بد» دوست من! appeared first on توریسم آنلاین.
