وزارت راه را به فردی بسپارید که گردشگری بداند

حمل و نقل وابسته ترین بخش به صنعت گردشگری است، اما زمانی که قیمت بلیت هواپیما با اجرای بسته جدید ارزی افزایش یافت، وزیر راه در واکنش به این گرانی گفت: در شرایط فعلی، حفظ صنعت هوانوردی از قیمت پروازها برای کشور بسیار مهمتر است و باید بتوانیم این صنعت را از گزند تحریم ها حفظ و در حرکت نگه داریم.

اظهارنظری که خود واکنش های دیگری حتی از سوی رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به دنبال داشت. از سوی دیگر در سال های اخیر اختصاص پروازهایی در مسیرهای داخلی و خارجی کم مسافری که توجیه اقتصادی نیز نداشته و عموما روابط سیاسی در برقراری آن دخیل بوده، درحالی که ناوگان هوایی در مسیرهای پرتردد با کمبود ظرفیت روبرو بوده است، در کنار ضعف کیفیت امکانات و خدمات در مسیرهای ریلی و جاده ای که هنوز گردشگر در اولویت آن ها قرار ندراد و تفکرات مدیران صنعت حمل و نقل که از گردشگری و موضوع سفر فاصله زیادی دارد و در محافل خصوصی و عمومی با مدیران گردشگری مطرح می کنند، بهانه ای بود تا «محمد ثابت اقلیدی» از منظر یک کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک به ضرورت بهره مندی از افرادی با تفکرات گردشگری و یا دست کم نزدیک به آن در وزارت راه و شهرسازی بپردازد.

این کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک در یادداشتی با عنوان «گردشگری و نیاز جدی توجه به زیرساخت ها» است نوشته: «حال که گمانه زنی ها درباره تصمیم دولت برای تغییر وزیر راه و شهرسازی تقویت شده، از این منظر که یکی از بیشترین حوزه های فعالیت مشترک مهم و استراتژیک زیرساختی از قبیل حمل و نقل (زمینی، ریلی، هوایی و دریایی)، بافت های شهری و روستایی، مجتمع های خدمات رفاهی گردشگری بین راهی و…را با صنعت گردشگری دارد، استفاده از فردی واجد جمیع شرایط و دارای سوابق و شرایط در شناخت نیازهای صنعت گردشگری به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت راه و شهرسازی ضروری است.

دنیای امروز با جهانی شدن اقتصاد، تولید انبوه و ظرفیت مازاد در بیشتر بازارها، رقابت بر مبنای زمان و سرعت فزاینده انتشار تکنولوژی های جدید، کارآیی ارتباطات و دانش رقابتی، توجه به درک روشن از ماهیت و پویایی های رقابت و شناسایی منابع جدید، درآمد پایدار اقتصادی را با رویکرد توجه به عنصر راهبردی «مزیت رقابتی» و رقابت در چارچوب خلق ارزش و هر آنچه سبب می شود درآمد بیش از هزینه افزایش یابد، ضروری می کند.

در عرصه نوین جهانی تنوع بخشی به اقتصاد و بالا بردن شاخص های توسعه انسانی اهمیت زیادی دارد. در این میان، کشورهایی که مانند ما از اقتصاد متکی به نفت، آسیب دیده اند و می خواهند خود را از اقتصاد تک پایه ای برهانند، به متنوع سازی اقتصاد روی آورده اند و برآنند در این راستا به شناخت راه های متداول یا خلق راه ها و روش هایی جدید بپردازند. روش هایی که دارای مزیت رقابتی قابل توجه نسبت به نفت بوده و می توانند منابع پایدارتری را در اختیار این جوامع قرار دهند.

یکی از این روش ها گردشگری است و بیشتر کشورها بویژه کشورهایی که به لحاظ موقعیت مکانی از این مزیت برخوردارند، آن را در برنامه های توسعه ملی خود گنجانده اند تا از این رهگذر بتوانند به فرآیند متنوع سازی اقتصاد شتاب بخشند.

بدون شک یکی از مزیت های رقابتی بلامنازع کشور ایران به سبب برخورداری از آثار ملموس و ناملموس فاخر به یادگار مانده از پیشینیان و همچنین بهره مندی از اقلیم متنوع چهار فصل صنعت گردشگری است.

گردشگری در ایران در حال طی کردن مسیر توسعه است، کشور در حال توسعه ایران، یکی از رهیافت های خود را در توسعه گردشگری می جوید.

مردم دنیای امروز، گردشگری را یک ضرورت می بینند و بخش قابل توجهی از درآمد و پس انداز خود را به این موضوع اختصاص می دهند. لاجرم، کشور از هر نظر غنی ایران باید با معرفی و ارایه قابلیت های خود سهم خوب و قابل توجهی از این بازار پر سود را به خود اختصاص دهد. البته نیک روشن است که سهم خواهی از این بازار نیازهای اولیه بسیاری دارد که باید برآورده شود. اگر از سهم تبلیغات و اطلاع رسانی بگذریم، تامین و بهبود کیفی زیرساخت ها سهم عمده تری داشته و دارند.

یکی از جدی ترین، اساسی ترین و بلکه مهم ترین این زیرساخت ها در مفهوم گردشگری مسئله جابجایی گردشگران است. مقاصد گردشگری ناگزیر باید از زمین، دریا و یا آسمان در دسترس گردشگران قرار بگیرند.

توسعه حمل و نقل دریایی، هوایی، ریلی و زمینی از جدی ترین زیرساخت های گردشگری و از اصول اولیه نیز به شمار می روند و تولی گری تمام موضوعات فوق در ید وزارت راه و شهرسازی است. توسعه جاده ها برای تردد وسایل نقلیه شخصی یا عمومی، توسعه راه آهن با اولویت توسعه در مناطق گردشگری، توسعه فرودگاه ها و خطوط هوایی مستلزم فعالیت و تلاش مدیران وکارشناسان این بخش از دولت است.

بی تردید با حضور فردآشنا به موضوعات گردشگری در رأس و بدنه وزارت راه و شهرسازی می توان امید دوچندان به رونق گردشگری از طریق توسعه زیرساخت ها و به ویژه «راه» پیدا کرد.

سالهاست که موضوع فرابخشی بودن صنعت گردشگری در مباحث علمی و رسانه ای مورد تاکید و توجه است، اما به جزء ایجاد چند ستاد و شورا و کمیته نه چندان موثر در حل این جریان، اتفاق شگرفی در دولت و بحث های مدیریتی کشور رخ نداده است. به نظر می رسد وقت آن رسیده است با به کارگیری مدیران و کارشناسان خبره در امر گردشگری در سطح دستگاه های موثر و دخیل در امر گردشگری در رفع این چالش بزرگ مدیریتی کشورمان گام برداریم.

با نگاه این گونه به دستگاه های مرتبط با حوزه گردشگری شاهد توجه غیرتشریفاتی به موضوع گردشگری خواهیم بودکه سخت مورد نیاز امر گردشگری در کشور است.

کارشناسان و مدیران دستگاه های گردشگری کشور معتقدند این گونه افراد می توانند در توسعه کشور گامی موثرتر بردارند. اگر و فقط اگر که از توان مدیریتی آن ها در بخش های ظاهرا غیر مرتبط بخش گردشگری استفاده کرد. زیرا توسعه زیرساخت ها به واقع کاری فرا دستگاهی است و فقط این نگاه دوستدار توسعه گردشگری است که می تواند در رفع این نواقص موثر باشد.

امید آن می رود که دولتمردان با درک صحیح این موضوع برای تحقق آن گام های اساسی برداشته و موجب فراهم شدن زمینه برای توسعه گردشگری که زمینه ساز توسعه کل کشور را موجب خواهد شد، شوند. »

« دنیای سفر » این نوشته را از «
ایسنا » آورده است. واکاوی، پی گیری، نگارش و آفرینش، شایسته سپاسگزاری است.