شاید استان لرستان به آبشارهای خروشانش معروف باشد، اما جاذبههای دیگری هم دارد، جایی مثل دره خزینه که به گرند کنیون ایران معروف است، هرچند مناطق دیگری هم در ایران این لقب را دارند.
دره خزینه کجاست؟
دره خزینه در جایی بین اندیمشک و پلدختر قرار گرفته. بین تهران و دره خزینه حدود ۷ ساعت با ماشین فاصله است. از اتوبان تهران – قم یا تهران به ساوه راهی اراک میشویم. بروجرد و خرمآباد را پشت سر میگذاریم و در جاده پلدختر روستای خزینه را پیدا میکنیم. حدود ۲ کیلومتر جلوتر و بعد از گذشتن از کارگاه سدسازی کرخه ۲، به مقصد رسیدهایم.
چرا باید اینجا را ببینیم؟
دره خزینه، درهای عمیق است که پیچ نعل اسبیاش از بالا خیلی دیدنیست. در این پیچ، صخرهای پرهیبت، مثل جزیره قرار گرفته و دورتادورش رودخانه جریان دارد. دور رودخانه هم دیوارههای دره بهسمت آسمان بالا رفتهاند.
رودخانهای که در این دره جریان دارد، سیمره است که از سرشاخههای کرخه بهحساب میآید. سیمره، کمی جلوتر اسمش کرخه میشود و خروشان به راهش ادامه میدهد. کوهنوردان و صخرهنوردان زیادی به این دره میآیند. البته بدون راهنما ممکن است بهمشکل بخوریم.
میتوانیم در این محدوده پیادهروی کنیم و از زیبایی طبیعت لذت ببریم. بهخصوص که تا بهار ۱۳۹۷ روی این دره بلندترین پل معلق کشور و البته خاورمیانه قرار داشت. عبور از این پل که استان لرستان را به ایلام وصل میکرد، دل و جرات میخواست و رد شدن از روی دره عمیق و رودخانه کار هیجانانگیزی بود، آنهم از روی پل معلقی که تکان میخورد. این پل از پل معلق مشکین شهر هم کمی بلندتر بود. اما پل از سمت ورودی استان ایلام و روستای ماژین تخریب شد و دیگر امکان استفاده از آن وجود ندارد.
بهترین فصل سفر
منطقه لرستان کوهستانیست و ما توقع نداریم در فصل سرما هوای معتدلی داشته باشد. سفر به لرستان در ۶ ماه اول سال منطقیست. برای دیدن دره خزینه باید چند ساعت در فضای باز پیادهرویم کنیم، پس وجود آفتاب را نباید فراموش کرد. پیشنهاد ما نیمه اول بهار و ابتدای پاییز است.
جاذبههای نزدیک
تنگ شیرز: برای دیدن تنگهای که رودخانهای از بینش میگذرد، باید بهسمت کوهدشت برویم و به روستای نامجو و اولاد قبا برسیم. ماشین را باید در پارکینگ کنار مجتمع شیلات پارک کنیم و بعد پیادهروی شروع میشود. این تنگه دیوارههای بلند شیاردار، درخت و غار دارد.
قلعه فلکالافلاک: یکی از آثار معروف دوره ساسانی در خرمآباد، قلعه فلکالافلاک یا دژ شاپورخواست است. پیدا کردن این قلعه اصلا سخت نیست، چون روی بلندی ساخته شده و از همه جای شهر دیده میشود. میتوانیم به خیابان امام خمینی برویم و از بنای دژ و موزههایی که در آن است، دیدن کنیم.
پل شاپوری: پل شکسته یا پل شاپوری فاصلهای با دژ فلکالافلاک ندارد و در جنوب آن قرار گرفته. این پل از دوره ساسانی همچنان پابرجا مانده و معماری جالبتوجهی دارد.
دریاچه کیو: اگر به پارک کیو برویم، دریاچه را هم پیدا میکنیم. ولی اصلا نباید تصور کرد با دریاچهای مصنوعی روبهرو هستیم. آب دریاچه کیو از چشمههای کف آن تامین میشود و رنگش تیره است. دریاچه کیو در بلوار جامجم قرار گرفته.
بام لرستان: اگر در خیابان شریعتی خرمآباد، به بالای کوه مدبه برسیم، منظره فوقالعادهای از بالایش میبینیم. همه شهر زیر پای ماست و چراغها مثل ستارههای زرد کوچک بهنظر میرسند. نشستن در چنین جایی حسابی حالوهوایمان را عوض میکند.
کجا اقامت کنیم؟
گردشگرانی که اهل کمپینگ هستند، دردسر رزرو هتل و هزینههای آن را ندارند. در این محدوده هم امکان چادر زدن وجود دارد. اما خیلیها ترجیح میدهند شب در هتل بمانند. از دره خزینه تا خرمآباد حدود ۲ ساعت فاصله است. بنابراین هتل های خرمآباد، یکی از گزینههای ما برای گذراندن شب و استراحت است. خرمآباد چند هتل خوب دارد که قیمت رزرو ارزانترین آنها ۹۶ هزار و گرانترینشان ۱۲۹ هزار تومان است.
راه نزدیکتری هم وجود دارد. یکی از هتل های دزفول را رزرو میکنیم و با ۱ ساعت رانندگی راهی دزفول شویم. قیمت هتل در دزفول از ۱۰۸ هزار تومان شروع میشود و به ۲۳۳ هزار تومان میرسد.
قیمتها مربوط به اسفند ۱۳۹۷ هستند.
عکس: خبرگزاری ایرنا و باشگاه خبرنگاران جوان
نوشته چرا باید دره خزینه را ببینیم؟ اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.