پدر بازاریابی نوین ایران معتقد است که گردشگری در ایران دچار چالش بین دو حوزه آموزش و توقعات است.
اسماعیل ناصری:
دکتر احمد روستا در گفت‌وگو با روزنامه «توریسم» عنوان کرد: آموزش مربوط به کلیه امور گردشگری در ایران به دلیل نبود ارتباط نزدیک و دائمی بین مراکز آموزشی با سازمان متولی گردشگری و فعالان حوزه گردشگری، دچار نوعی شکاف بین انتظارات و موضوعات آموزشی است.
این عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهید بهشتی و مدرس گردشگری در ادامه گفت: اگر ما بتوانیم آنچه را که مورد نیاز جامعه گردشگری است، به مراکز آموزشی انتقال بدهیم و براساس این نیازها چه دوره‌های آموزشی و چه دوره‌های مطالعاتی و تحقیقاتی برگزار شود، قطعاً آموزش‌ها به‌صورت کاربردی مطرح خواهد شد و نقش چشمگیری در فعالیت‌ها، پیشرفت‌ها و تحولات خواهد داشت.
مشاور سابق سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در اشاره به فعالیت‌های آموزشی در حوزه گردشگری طی سال‌های گذشته خاطرنشان کرد: نمی‌توانیم انکار کنیم که در سال‌های گذشته حرکت‌ها و فعالیت‌های آموزشی قابل‌توجهی چه در حوزه دانشگاه‌ها و چه در قالب دوره‌های کوتاه‌مدت صورت گرفته است. با این حال این فعالیت‌ها به‌مراتب بیش از آنچه شاهد هستیم، می‌توانست جهت‌مند، مؤثر و مفید باشد. وی دلایل خود برای اینکه سطح انتظارات را از فعالیت‌های آموزشی حوزه گردشگری بالاتر می‌داند، این‌طور تشریح کرد: مهم‌ترین دلیلم برای اینکه می‌گویم فعالیت‌ها می‌توانست جهت‌مندتر، مؤثرتر و مفیدتر از اینکه هست باشد، عدم‌هم‌خوانی بین سازمان‌های مربوط به گردشگری و نهادهای آموزشی و در نتیجه، فاصله‌ای است که بین آموزش گردشگری با واقعیت‌ها، تحولات و انتظارات بخش گردشگری وجود دارد. دکتر روستا بر لزوم آموزش نظری در کنار آموزش عملی و تجربی تأکید کرد و گفت: از طرفی، آنچه مورد آموزش قرار می‌گیرد، اگر صرفاً علمی باشد و در جامعه ما کاربردی نباشد، راهگشا نخواهد بود، چون آموزش باید در عرصه‌های عملی کاربرد پیدا کند. اگر غیرعلمی هم باشد و فقط جنبه تجربی داشته باشد، به دلیل اینکه با تحولات و پیشرفت‌های علمی روز دنیا در حوزه گردشگری فاصله دارد، باز هم نتیجه‌بخش نخواهد بود، بنابراین ضرورت آموزش در حوزه گردشگری، ترکیب علم و عمل است؛ یعنی اگر ما بتوانیم موضوعات علمی روز را با نیازهای واقعی حوزه گردشگری پیوند بزنیم، این نوع آموزش‌ها مطلوب خواهد بود.
ما در حوزه آموزش، نه اینکه فعال نباشیم، فعال هستیم اما پراکندگی، گسستگی و ناهماهنگی باعث شده که نتایج حاصل از آموزش، آن‌طور که شایسته است و مورد انتظار ماست، مطلوب نباشد.
از پدر بازاریابی نوین ایران در مورد مؤلفه‌هایی که در حوزه آموزش باید مدنظر معاونت جدید گردشگری کشور باشد، پرسیدم. دکتر روستا گفت: وقتی صحبت از نظام آموزشی می‌کنیم، منظورمان این است که با شفاف‌بودن و مشخص‌بودن نظام آموزشی، تغییر مدیران نقشی در پیشبرد آموزش‌ها نخواهد داشت. متأسفانه در کشور ما با تغییر مدیران به‌ویژه در سطوح بالا حتی مباحث آموزشی هم تحت تأثیر قرار می‌گیرد. در نتیجه بسیاری از پروژه‌های گذشته نیمه‌تمام می‌ماند و خیلی از هزینه‌ها تلف می‌شود. ما فارغ از اینکه مدیران سازمان‌های مسئول چه کسانی هستند، باید نیازهای آموزشی حوزه گردشگری را در ارتباط با فعالان گردشگری کشور شناسایی کنیم و در چارچوب نظام آموزشی در تمام طول سال به آنها بپردازیم. اگر این‌طور رفتار شود، ما حتی نگران تغییرات مدیریتی هم نخواهیم بود. آنچه در حال حاضر در جامعه ما صورت می‌گیرد، آموزش‌های مقطعی، موقت، سلیقه‌ای و در بعضی موارد غیرحرفه‌ای است. به همین دلیل سازمان‌ها با توجه به نیازهای خود نمی‌دانند برای جبران کمبودهایشان در حوزه آموزش به کجا مراجعه کنند.
پرسش دیگری که از عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهید بهشتی و مدرس گردشگری پرسیدم، پیرامون نقش خود نهادهای آکادمیک در کاربردی‌کردن آموزش گردشگری بود. از او پرسیدم که دانشگاه‌هایی که خروجی‌شان دانش‌آموختگان گردشگری هستند، چقدر می‌توانند در ایجاد پیوند میان حوزه آموزش و عرصه‌های عملی و اجرایی نقش‌آفرین باشند و اصلاً آیا اراده‌ای از آنها برای ایجاد این پیوند دخیل است یا خیر؟
مشاور سابق سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در پاسخ گفت: قطعاً می‌تواند نقش‌آفرینی کند و دخیل باشد اما ملاحظات خاص خودش را دارد.
ما در تمام دانشگاه‌ها واحدی به نام «واحد ارتباط دانشگاه با صنعت» داریم اما آن دانشگاه‌ها هم به‌طور جدی کار و وظیفه خود را انجام نمی‌دهند. متأسفانه در اجرا با مشکلات گوناگونی روبه‌رو هستیم که مهم‌ترین آنها عدم‌هم‌باوری و هم‌پذیری بین محیط‌های آموزشی و فعالان حوزه اقتصادی گردشگری است. تا روزی که این ارتباط و هم‌پذیری معنا و مفهوم واقعی خود را پیدا نکند، هر کسی مسیر خود را بدون توجه به این ارتباط دنبال می‌کند و در نتیجه آثار و دستاوردهای موردنظر کمتر حاصل خواهد شد. وی در پایان عنوان کرد: در دنیایی که همه صحبت از جامعه یادگیرنده و سازمان‌ها و انسان‌های یادگیرنده می‌کنند، همه باید بپذیریم که آموزش یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت است؛ ضرورتی که نیاز به برنامه‌ریزی، مطالعه و اجرای درست دارد. یک آموزش اثربخش زمانی اتفاق می‌افتد که اولاً آموزش‌دهنده حرفه‌ای باشد، محتوای آموزشی به‌روز باشد و آموزش‌گیرنده با انگیزه و علاقه برای یادگیری در دوره‌های آموزشی حضور یابد.
The post پدر بازاریابی نوین ایران:کاربردی‌شدن آموزش گردشگری در ایران باید در اولویت باشد appeared first on توریسم آنلاین.
