نرخ اتاق و خدمات در هتلها بهصورت استانی و البته براساس درجه و ستاره هتل تعیین میشود. مبنای ستارههایی که به هتلها داده میشود هتلهای یک ستاره تقریباً هیچ امکان اضافهای برای مشتری ندارند و به اتاق و احتمالاً مکانی برای صرف صبحانه خلاصه میشوند.
همشهری: هتلهای ۲ ستاره را میتوان اقامتگاههای اقتصادی لقب داد؛ زیرا بخشی از خدمات و امکانات رفاهی در این هتلها حذف شده تا هزینه آن برای مشتریان اقتصادی و مناسب باشد. این هتلها امکانات اولیه را برای مشتریان تأمین میکنند اما تقریباً هیچ خدمت لوکسی ارائه نمیدهند.
در مقابل هتلهای ۳ ستاره فضایی دلنشینتر و ظاهر لوکستری نسبت به هتلهای درجه پایینتر دارند اما در این هتلها هم امکانات رفاهی چندان گسترده نیست. این هتلها را میتوان میانگین صنعت هتلداری قلمداد کرد که در عین اقتصادی بودن، خدمات قابلقبولی ارائه میدهند و امکاناتی نظیر رستوران، لاندری، روم سرویس و… دارند.
هتلهای ۴ ستاره کمی از هتلهای ۳ستاره رسمیتر، شیکتر و گرانتر هستند اما اغلب اوقات جز در تعداد و نوع خدمات و امکانات رفاهی اختلاف زیادی با هتلهای ۳ستاره ندارند. اغلب این هتلها از امکاناتی نظیر بیلبوی (حملکننده چمدان) استخر و تجهیزات ورزشی برخوردارند اما لزوماً استفاده از این امکانات رایگان نیست.
براساس معیارهای جهانی، ۵ستارهبودن یک هتل به عوامل زیادی بستگی دارد اما در ایران سختگیری چندانی در اعطای ستاره به هتلها وجود ندارد؛ ازاینرو بهتر است هتلهای ۵ ستاره ایران را با هتلهایی که فیلمهای خارجی نشان میدهند مقایسه نکنید. این هتلها باید امکانات ویژهای برای میهمانان داشته باشند و البته دستشان هم برای دریافت هزینه نسبتاً باز است. طراحی دلباز و لوکسی دارند و امکانات آنها باکیفیت، لوکس و ۲۴ساعته است. نکته قابلتوجه این است که در ایران هتلها به اختیار و ذوق مدیران برخی امکانات را ارائه میدهند یا حذف میکنند.
The post هتلها چطور ستاره میگیرند؟ appeared first on توریسم آنلاین.