طبس، سرزمین افسانهها و قصههاست. قصههایی که مردم برای بارندگی میخوانند و افسانههایی و اسطورههایی که درباره درهها تعریف میکنند، این شهر را به سرزمین خیالانگیزی تبدیل کرده است.
وقتی به این منطقه سفر میکنیم باید خودمان را به دیدن جاهای غیرقابل باور عادت بدهیم. اینجا، جاییست که میتوانیم درباره همه چیز تخیل کنیم و داستانی انسانی برای هر جاذبه طبیعیاش بسازیم. با ما همراه باشید تا سری به جاهای دیدنی طبس بزنیم.
طبس کجاست؟
تا سال ۹۱ باید میگفتیم طبس شهری در یزد است، اما از آن سال به بعد طبس زیرمجموعه استان خراسان جنوبی شد و به سرزمین مادریاش پیوست. جاهای دیدنی طبس کجاست؟
جاده خور به طبس
پرواز فکر و خیال از دو ساعت قبل از اینکه به طبس برسیم شروع میشود. زمانی که وارد شهر خور میشویم باید از مسیری بگذریم که مشابه آن را در خواب و خیال هم ندیدهایم. همه اطرافمان طوری به رنگ سفید درآمده که انگار برف روی زمین نشسته؛ اما گرمی هوا یادآوری میکند که مدتها از آخرین برفی که اینجا باریده میگذرد. چیزی که به چشممان میآید زمین پر از نمک است.
گاهی نور روی زمین اطرافمان میافتد و سرابی میسازد که انگار موسی (ع) جاده را برایمان شکافته تا از بین دریا عبور کنیم. جادههای کویری، زیبایی وهمآلودی دارند. به خصوص در بیشتر مواقع باید مسیر را به تنهایی رانندگی کنیم و شاهد تل ماسههای اطراف و بافتهای عجیب کویری باشیم.
روستاهای طبس
روستای نایبند شبیه ماسولهای در دل کویر است. یعنی خانههای آن روی یک تپه قرار گرفته که حیاط یکی، پشت بام دیگریست.
درختان نخلی که اطراف آن رشد کرده جلوه شگفتانگیزی به روستا داده. کمی دورتر نخلستانهایی قرار دارند که اینجا را شبیه به بهشت هفت طبقه کرده است. اطراف نایبند سه قلعه سیصد ساله هم هست که دسترسی به آن فقط از طریق یک پل کوچک و باریک ممکن میشود.
طبس روستاهای دیگری هم دارد که معماری آن مسافرهای دیگری را به وجد میآورد. برای مثال روستای پیرحاجات در ۱۰۰ کیلومتری شمال شهر خانههای گلیای دارد که سقف برخی از خانههایش مدور و دارای گچبریست. شکل این روستاها ما را به یاد کارتون سندباد و علی بابا میاندازد.
این معماری بیابانی را در روستای کریت هم میتوانیم ببینیم. روستایی که جمعیت زیادی دارد و امروز به یک سایت توریستی تبدیل شده. در این روستای تاریخی سد دیگری هم به همین اسم ساخته شده که تا قرن بیستم به بلندترین سد دنیا معروف بود. این سد ۶۰ متری حتی در زلزله سال ۱۳۵۷ هم آسیبی ندید.
یکی دیگر از روستاهای عجیب این شهر هم ازمیغان، در ۴۰ کیلومتری طبس است. روستایی که انتظار دیدن آن را در این حجم از بیابان نداریم. رودخانه دائمی از آن میگذرد روستا را به خطه سرسبزی تبدیل کرده که گونههای گیاهی متفاوتی در آن کشت میشود.
دیگ رستم
اگر تا روستای نایبند رفتیم باید به دیدن دیگ آب جوش رستم هم برویم. چشمه آب معدنی دیگ رستم به خاطر صدای قل قلی که از حفره سنگهای آتشفشانی بیرون میآید به این نام صدا زده میشود. اگرچه خود چشمه حرارت زیادی دارد، اما این آبگرم به سمت یک استخر هدایت شده و مردم در آن شنا میکنند.
دره کال جنی
از دریگر جاهای دیدنی طبس، دره کال جنی است. با اینکه توضیح زمینشناسی برای این درههای ناقصالخلقه وجود دارد، اما مردم محلی میگویند زندگی جنها در این درهها اینجا را به این شکل در آورده.
از طبس که به سمت عشقآباد حرکت کنیم، در سمت راست جاده دره را مشاهده میکنیم. کال به دره یا راهی گفته میشود که به وسیله سیلابها و جریان آب درست میشود. این دره، شناختهشدهترین نقطه توریستی طبس است.
باغ گلشن
قبل از رفتن به طبس با خودمان فکر میکنیم وارد شهری بیابانی میشویم که لابد برای خوردن یک جرعه آب باید سر قنات برویم و از چاه آب بکشیم. به خاطر همین جاذبههای طبیعی شگفتآور و شوکهکننده است که طبس به مقصد سفر برخی تبدیل میشود.
هر مسافری که پا به طبس میگذارد حتما به دیدن باغ سرسبز گلشن هم میرود. باغی که وسط دو دشت لوت و کویر دارای درختان زیاد و چشمههای پرآب است.
به غیر از درختانی که وسط کویر در این باغ به وجود آمده دلایل دیگری هم میتواند ما را به سمت آن بکشاند. حیوانهای در معرض انقراض مثل یوزپلنگ و گورخر ایرانی، گونه کمیابی از حیوانات در کشور ما هستند. رفتن به این منطقه، مجوز میخواهد و اگر بتوانیم آن را تهیه کنیم ممکن است به آخرین نسلی تبدیل شویم که با چشمهای خود این یوزپلنگ را به چشم دیدهاست.
بیشتر بخوانید: بهترین کویرهای ایران برای سفر کدامند؟
طاق عباسی
اگر در نقشه گوگل abbasi dam را سرچ کنیم، آدرس این سد ۲۵ متری را که مردم محلی به آن طاق عباسی میگویند پیدا خواهیم کرد. قدمت این طاق به دوره صفویه برمیگردد.
مردم محلی درباره سنگنگارههای اطراف سد داستانهای زیادی دارند. میگویند این نگارهها نشان دهنده فرشتههایی برای نگهبانی از آب بودهاند. یکی دیگر از عجایب این سد عرض آن است. عرض یک متری آن باعث شده تا هیچ سدی به نازکی آن نباشد.
آبگرم مرتضی علی
حالا که برای دیدن طاق عباسی تا روستای خرو آمدهایم باید با یکی از جذابیتهای عجیب و نادر این روستا هم آشنا شویم. در روستای خرو رودخانهای قرار دارد که وقتی وارد آن بشویم یک پایمان گرم و پای دیگر سرد میشود.
چند چشمه در این روستا وجود دارد که برخی از آنها آب گرم و برخی دیگر چشمه آب سرد هستند. همه آنها در یک رودخانه میریزند و این باعث میشود که گاهی دو سمت رودخانه در یک زمان واحد گاهی با هم ۱۰ درجه اختلاف دما داشته باشند.
ارگ طبس
ویرانههای یک ارگ تاریخی در طبس، یکی از جاذبههای داخل شهر است. این ارگ که به کهن دژ هم شهرت دارد قرن هشتم قمری ساخته شده و هنوز هم در زیر خاک خود داستانهای زیادی پنهان کرده. برای مثال روایت است که نادرشاه پس از سفر به هند هفت دیگ طلا در این ارگ حفر کرده. حتی میگویند راه مخفی زیر ارگ ساخته شده بوده که یک اسب با سوار از آن عبور میکرده.
کال نمک
از دور که به اینجا نگاه کنیم یک انبار پر از شانه تخممرغ میبینیم. کال نمک یا رودخانه نمک در هشت کیلومتری روستای محمدآباد طبس است. جایی که در آن پرنده پر نمیزند و رودخانهای نمکی در ۲۰ کیلومتری طبس شکل گرفته.
در نزدیکی رفسنجان هم رودخانه مشابه دیگری به اسم رودخانه نمک انار دیده میشود. جایی که بهترین زمان برای دیدن آنها، پاییز و بعد از تابستان و بارش برف زمستان است.
چگونه به طبس برسیم؟
اگر از تهران حرکت کنیم بعد از ۹۰ کیلومتر به گرمسار میرسیم. این مسیری است که تهرانیها برای سفر به مشهد طی میکنند، اما ما بعد از گرمسار باید به سمت جنوب حرکت کنیم. این مسیر برای ما تقریبا ۱۰ ساعت زمان میبرد.
نوشته طبس، جایی که خیال پرواز میکند اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.