تا قبل از پا گرفتن اقامتگاه های بومگردی ایران، سفر شکل دیگری داشت. اگر کسی دغدغه‌های مالی هم نداشت نمی‌توانست با شهر مقصد طوری اخت شود که مردم محلی آن شهر با آن می‌شوند. اما با آمدن اقامتگاه‌های بومگردی حالا می‌شود هم ارزان سفر کرد و هم با فرهنگ و سبک زندگی شهر مقصد آشنا شد.
تلارخانه خمام-گیلان
یکی از پرطرفدارترین اقاماتگاه‌های گیلان اینجاست؛ اقامتگاه سنتی تلارخانه خمام، میدان ولیعصر، روستای مرزدشت، ابتدای خیابان امامزاده. بیشتری‌ها لب دریا را برای اقامت در شمال انتخاب می‌کنند، اما اگر کسی دنبال تجربه بکر سفر باشد به سمت جنگل می‌رود. صبح که در اتاقمان را باز کنیم و به ایوان بیاییم، دیگ و دیگچه‌های سفالی از نرده آویزان شده تا یادمان بیندازد اینجا گیلان است و فرهنگ گیلانی حکمرانی می‌کند.
یک اتاق چهار نفره این اقامتگاه را شبی ۱۵۰ هزار تومان می‌توان رزرو کرد. اگر تعدادمان از چهار نفر بیشتر بود باید با هزینه بیشتری یک تخت اضافه بگیریم. این هزینه با تخفیف اسنپ تریپ شبی سه درصد کمتر هم می‌شود.
رنگین‌خانه تنکابن-گیلان
تنکابن را به تله‌کابین می‌شناسند، اما این شهر چیزی بیشتر از آن قوطی‌های کبریتی دارد که مسافران را به بالای کوه می‌رساند. بعد از سلیمان‌آباد و جاده توکله وقتی کارخانه چای را پشت سر گذاشتیم در کوچه اسفند به مزرعه خانوادگی بشارت می‌رسیم. خانهای که احتمالا مشابهش را فقط در سریال شمالی پس از باران دیده باشیم.
صبح آفتاب از پنجره مشبک اتاق اقامتگاه رنگین خانه روی تخت می‌افتد و یکی از اعضای خانواده بشارت برایمان سفره‌ای از صبحانه محلی درست می‌کنند. این اقامتگاه را پنج نفر هم می‌توانند اجاره کنند که هزینه آن برای هر شب ۱۰۰ هزار تومان و برای افرادی که از اسنپ تریپ رزرو کنند ۷۴ هزار تومان است.
کریاس-اصفهان
در کریاس، دیگر خبری از آن همه سادگی‌ای که در اقامتگاه‌های شمالی گفته شد وجود ندارد. در واقع باید اینجا را چیزی بین هتل و اقامتگاه دانست. امکاناتش بیشتر از اقامتگاه، اما معماری سنتی‌اش شبیه به اقامتگاه‌های سنتی است. وقتی در حیاط این اقامتگاه بایستیم گنبد مسجد جامع اصفهان را مقابلمان می‌بینیم. یعنی علاوه بر زیبایی خیره‌کننده‌اش دسترسی راحتی به اماکن تاریخی و مرکز شهر دارد. بیشتر اتاق‌های این اقامتگاه بین شبی ۴۰۰ تا ۹۰۰ هزار تومان قیمت دارند.
خان نشین-اصفهان
احتمالا این اقامتگاه بهترین نام را برای توصیف خود انتخاب کرده است. خان نشین اصفهان، واقعا هم شبیه به خانه‌های خانهای قاجاری است. با ستون‌های بلند، حوض آبی رنگ، پنجره‌های مشبک نشان می‌دهد که عمر بنا به خیلی سال قبل برمی‌گردد. فاصله این اقامتگاه تا مرکز شهر کمی بیشتر از قبلی است اما نه آنقدر دور که مشکلی برایمان درست کند. قیمت رزرو یک اتاق دوتخته اش ۲۵۰ هزار تومان است که با رزرو از سایت به ۱۷۵ هزار تومان می‌رسد.
خانه سه نیک-یزد
در خیابان کاشانی یزد، خانهای سنتی ساخته شده که عمر آن به دوره قاجار می‌رسد. آن زمان این خانه متعلق به خانواده‌ای زرتشتی بود و به همین خاطر امروز این اقامتگاه هم سه نیک نامگذاری شده. وقتی وارد این اقامتگاه شویم، انگار به صحنه سریالی قدیمی پا گذاشته‌‍ایم.
معماری زیبای اینجا فقط محدود به ظاهر بیرونی‌اش نیست. داخل اتاق‌ها، دالان‌ها و تخت‌های قدیمی گذاشته شده. قیمت یک اتاق دو نفره آن ۲۷۰ هزار تومان است که اگر با اسنپ آن را رزرو کنیم حدود ۱۰۰ هزار تومان ارزان‌تر می‌شود.
اوروزا-یزد
تاریخچه بنای اقامتگاه اوروزا به پهلوی می‌رسد، اما با بازسازی‌هایی که صورت گرفته چهره سنتی و نوستالژیکی به خودش گرفته. یک حوض زیبا وسط حیاط است که ننوی روی آن اقامتگاه را جذاب‌تر کرده. اگرچه این اقامتگاه هم به اندازه قبلی زیباست، اما سرویس بهداشتی و آشپزخانه آن مشترک و درنتیجه ارزان‌تر از قبلی است. برای همین یک اتاق یک نفره آن ۵۰ هزار تومان و اتاق چهار نفره‌‌اش ۲۲۰ هزار تومان می‌شود.
خالو-قشم
هیچ اقامتگاهی به اندازه خالومنصور در این سال‌ها نتوانسته برای قشم مسافر بیاورد. مسافران برای دیدن جزیره هنگام و جنگل حرا چند شب پیش خالو می‌مانند، غذاهای جنوبی می‌خورند و با آنها معاشرت می‌کنند. این اقامتگاه در روستای نقاشه قرار دارد و اگرچه ۶۵ کیلومتر تا قشم فاصله دارد، اما این موضوع مهمانان خالو را دلسرد نمی‌کند.
از زیبایی‌های این اقامتگاه این است که تا لب ساحل فقط ۳۰۰ متر فاصله داریم. یعنی صبح که از خواب بیدار شویم و در را باز کنیم چشممان به چشم دریا می‌افتد و روزمان با شیره خرمای جنوبی شروع می‌شود.
اگرچه می‌توان این لیست را همچنان ادامه داد و اقامتگاه‌های زیبای دیگری هم در ایران نام برد، اما این لیست بر اساس امتیازهایی که کاربران سایت‌های مختلف گردشگری به اقامتگاه‌های همین استان‌ها داده‌اند، تهیه شده.
نوشته زیباترین اقامتگاه های بومگردی ایران کدامند؟ اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.
