پذیرش ظاهر بدن مهمترین مرحله قبل از شروع رژیم لاغری است.
آمار سازمان بهداشت جهانی نشان می‌دهد که بیش از ۱.۶ میلیارد بزرگسال در جهان از چاقی رنج می‌برند. همچنین بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی چاقی در حدود ۱۵۵ میلیون کودک دارای اضافه وزن‌اند که در این میان بین۳۰ تا ۴۵ میلیون کودک مبتلا به چاقی هستند.
بر اساس آمار مرکز ملی بهداشت در بین کشور‌های جهان، ایالات متحده آمریکا با ۳۳.۸ درصد رتبه اول در میزان چاقی را به خود اختصاص داده است.
۲۹ میلیون ایرانی اضافه وزن دارند
ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست و بر اساس آمار مرکز ملی بهداشت، ایران رتبه نهم در چاقی را در بین کشور‌های دیگر جهان به خود اختصاص داده است.
در ایران میزان چاقی و افزایش وزن هر سال رو به افزایش است. دکتر رضا ملک‌زاده معاون وزیر بهداشت در سال ۱۳۹۷ آماری را از میزان چاقی در ایران ارائه کرد. بر اساس این آمار‌ها در ایران در حدود ۲۹ میلیون نفر افراد دچار اضافه وزن و چاقی هستند. او همچنین اشاره کرد که از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۹۴ میزان چاقی در ایران پنج برابر شده است.
تصویر ذهنی از بدن، در مردان و زنان با افزایش وزن چگونه است؟
افزایش کلینیک‌های لاغری و تناسب اندام به ویژه و تبلیغات مختلف از افزایش میزان چاقی و از طرفی دیگر اهمیت به تناسب اندام و لاغری در ایران خبر می‌دهد. نتایج تحقیق پالمر (۲۰۱۴) نشان می‌دهد که در حدود ۹۱ درصد از زنان از وضعیت بدن خود ناراضی‌اند و برای رسیدن به تناسب اندام ایده‌آلشان به رژیم غذایی نیاز دارند.
تصویر ذهنی از بدن ایده‌آل در مرد و زن متفاوت است. زنان بیشتر تمایل دارند بدنی کشیده و لاغر اندام داشته باشند در حالی که مردان به بدنی تنومند و عضلانی و به اصطلاح چهار شانه تمایل بیشتری دارند. تحقیقات انجام شده در ایران در سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که بیش از ۷۵ درصد افراد در دو جنس (زن و مرد) از شکل بدن خود به دلیل چاقی احساس نارضایتی دارند.
این افزایش میزان توجهات به تناسب اندام، آرام آرام تبدیل به هنجار اجتماعی شده است. مطالعات محدود انجام شده در ایران در زمینه رضایت بدن در مردان نشان داده است که مردانی که چاق هستند به دلیل نارضایتی از تصویر بدنشان کربوهیدرات کمتری را در برنامه غذایی خود قرار می‌دهند.
دلایل روانشناسانه افزایش وزن
یکی از دلایل روانی مهم در افزایش وزن استرس است. زمانی که فرد استرس زیادی را در زندگی روزمره‌اش تجربه می‌کند. این احساس ناراحتی ناشی از استرس، منجر به افزایش هورمون کورتیزول و افزایش میل به خوردن می‌شود.
در نتیجه منجر به افزایش ذخیره چربی بدن و چاقی می‌شود. این افزایش میل به غذا به صورت تغییرات رفتاری در خوردن ظاهر می‌شود. به‌عنوان مثال فرد وقتی که احساس استرس و اضطراب می‌کند سعی و تلاشی را صورت می‌دهد تا این احساس ناخوشایند را با غذاخوردن کاهش دهد.
در واقع به این نوع خوردنی که صرفا برای ارضاء نیاز‌های عاطفی (به زمان استرس) باشد، «خوردن عاطفی» می‌گویند. فرد با خوردن احساس آرامش می‌کند. در بسیاری از افراد «خوردن عاطفی» ناشی از یادگیری و عادت‌های رفتاری اشتباه در دوران کودکی است.
بسیاری از موارد وقتی کودکی گریه می‌کند اولین چیزی که به ذهن مادر و اطرافیان می‌رسد ارضاء نیاز گرسنگی کودک است. در حالی که گریه کودک می‌تواند دلایل متفاوتی داشته باشد.
به‌عنوان مثال وقتی کودک می‌ترسد و یا مضطرب می‌شود مادر برای آرام کردنش به او غذا یا شیر می‌دهد؛ بنابراین فرد از دوران کودکی می‌آموزد که خوردن می‌تواند اضطراب او را کاهش دهد و به عنوان چرخه رفتاری غلط در بزرگسالی نیز ادامه می‌یابد.
فرد از «خوردن عاطفی» به صورت مکانیزم دفاعی برای کاهش اضطراب و استرس استفاده می‌کند. مکانیزمی که در آن فرد با خوردن و سیر شدن، اضطراب و استرس کمتری را تجربه می‌کند. البته این احساس موقتی خواهد بود و در اغلب موارد بعد از خوردن فرد احساس گناه و نگرانی از افزایش وزن خود می‌کند و مجدد چرخه غلط خوردن عاطفی را شروع می‌کند.
تجارب کلینیکی روانشناسان
تصویر و احساسی که فرد در ذهن خود نسبت به بدن و ظاهر خود دارد تاثیر بسیار زیادی در درک و احساس فرد از ظاهرش در محیط اجتماعی دارد. افرادی که تصویر و حس خوبی در ذهنشان از بدن خودشان ندارند، معمولا احساس و درک خوبی نسبت به ظاهر بدن خود در محیط اجتماعی ندارند.
در واقع در هر شرایطی وقتی خود را در آینه می‌نگرند از ظاهر خود ناراضی هستند و دوست دارند که لاغر و یا شکل دیگری بودند. این حس منفی ذهنی از بدن و ظاهر، منجر می‌شود که این‌گونه افراد از بودن در جمع چندان لذتی نبرند و مدام ظاهر خود را با دیگران مقایسه کنند.
تصویر منفی از ظاهر بدن می‌تواند منجر به افسردگی و کاهش اعتماد به نفس در فرد شود. در بسیاری از موارد عدم موفقیت در کاهش وزن ناشی از عدم پذیرش ظاهر بدن است. فرد از ظاهر بدنش راضی نیست و سبب می‌شود که حتی در یک فاصله زمانی، روی نقش‌های جنسیتی‌اش تاثیر منفی می‌گذارد.
تجارب کلینیکی در کار با مراجعین مردی که تصویر منفی از خود دارند نشان می‌دهد که مردان احساس می‌کنند چندان در ایفای نقش مردانه‌شان موفق نیستند و جذابیتی به عنوان مرد ندارند.
یکی از مهمترین مداخلات درمانی که روانشناسان برای مراجعینی که نگران افزایش وزن و یا چاقی هستند، تجویز می‌کنند این است که فرد بتواند خود و ظاهر بدنش را بپذیرد قبل از اینکه اقدام به رژیم‌های لاغری کند.
خود را آنگونه که هستید دوست بدارید
اینکه فرد بیاموزد خود را آنگونه که هست دوست بدارد به او کمک می‌کند تا در روابط خود را با افکار و احساسات ناخواسته‌اش نسبت به بدنش تلطیف و کنترل و آرام آرام تغییر کند.
عدم پذیرش ظاهر، به ایجاد خشم درونی در فرد نسبت به خودش تبدیل می‌شود و برای کاهش خشم درونی و نارضایتی از بدنش، شروع به غذا خوردن با حجم زیاد می‌کند. در حقیقت از غذا خوردن افراطی این بار به عنوان مکانیسم دفاعی برای کاهش خشم درونی‌اش استفاده می‌کند.
آگاهی و آموزش به فرد در مورد دلایل روحی و روانی افزایش وزن و یا پرخوری از مراحل بسیار مهم قبل از شروع رژیم غذایی است.
The post ریشه‌های روحی و روانی افزایش وزن appeared first on توریسم آنلاین.
