چابهار از آن دسته شهرها نیست که با یک روز مرخصی بتوان به آن سفر کرد. تعطیلات عید یا تعطیلات طولانیتر دیگر مواقع سال، موقع بسیار خوبی برای گشتن در این شهر بندری است. البته آبوهوای گرم جنوب ایران از زمان خرداد تا مهر باعث میشود تعداد مسافران این شهر بسیار کمتر شود.
چطور برویم؟
در شهر تهران باید از پایانه جنوب راهی چابهار شد. بلیط اتوبوسهای وی آی پی این مسیر ۱۲۰ هزار تومان قیمت دارند و تقریبا ۱۹ ساعته به مقصد میرسند.
شهر چابهار ایستگاه قطار ندارد، اما بعضیها برای مثال از تهران به زاهدان میآیند و بعد از گشتوگذار در زاهدان، مسیری هفت ساعت و نیمه را با اتوبوس به سمت چابهار طی میکنند.
راه راحت رسیدن به این شهر هواپیماست. پرواز از تهران تا چابهار حدود دو ساعت زمان میبرد. یک روز معمولی قیمت بلیطهای تهران به چابهار را میشود با ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان خرید، اما در آستانه تعطیلات قیمت آن تا ۷۰۰ هزار تومان هم بالا میرود.
کجا را ببینیم؟
برای دیدن چابهار چهار نقطه را باید در برنامهریزی سفر خود داشته باشیم: شمال، شرق، غرب و مرکز شهر. با توجه به هزینه بالای رفتوآمد در این شهر از هر جهت آن باید در یک روز بازدید کرد.
شرق چابهار:
اسکله ماهیگیری رمین: وقتی از چابهار به سمت شرق حرکت کنیم از اسکله ماهیگیری رمین میگذریم. اسکله همیشه پر از قایقهای کوچک و بزرگی است که یا تازه از صید برگشته و یا مشغول آماده شدن برای زدن به دل دریا هستند.
تالاب صورتی لیپار: با گذشتن از جاده باریکی در کنار ساحل به نقطهای از زمین میرسیم که تالاب لیپار در آن تشکیل شده که به دلایل علمی به رنگ صورتی درآمده است.
کوههای مریخی یا مینیاتوری: در دو طرف چابهار از این کوهها باز هم پیدا میشود. کوههایی که شکستگی و انحنا زیادی دارند و از دور بسیار زیباتر به نظر میرسند.
اسکله بریس: شاید نتوان این اسکله را در قالب کلمات توضیح داد. روی ساحل صخرهای بریس باید بایستیم و از بالا به اسکله، صخره و برخورد موجها به آن نگاه کنیم. باید خوش شانس باشیم که زمان غروب به اینجا برسیم تا پایین رفتن خورشید صورتی را از روی ارتفاعات بریس تماشا کنیم.
گواتر و جنگل حرا: در انتهای مسیر به جنگل حرا میرسیم. جنگلهایی با ریشه در آب که نمونه مشابهش هم در قشم وجود دارد. اگر یک قایق را به قیمت نفری ۲۵ هزار تومان اجاره کنیم احتمالا در طول مسیر چند دلفین هم از آب بیرون میآیند.
غرب چابهار:
کوه گلافشان: از زمین اینجا حبابهای گلآلودی به بیرون پرت میشود؛ برای همین مردم محلی به آن ناف دریا یا بلوبلوک هم میگویند. جالب اینکه مکان این کوه به مرور زمان و به آهستگی تغییر میکند.
مردم محلی اعتقاد دارند که گل سیمانی رنگ اینجا روزی یک بیمار پوستی را شفا داده. محلیها یا گل آن را در بطری میریزند و میفروشند و یا گدایی میکنند. به دلیل محرومیت کودکان بهتر است قبل از سفر با خودمان خوردنیهایی مثل شکلات و آجیل بیاوریم تا به جای پول نقد به آنها بدهیم.
باغهای میوه: اگر کسی به دیدن باغ میوههای استوایی علاقه دارد باید بعد از کوههای گلافشان و قبل از روستای درک این مزارع را پیدا کند. در مزرعههای آنها موزهایی کوچکتر از یک دست کشت میشود. برخی از نقاط انبه میکارند و همچنین میوه دیگری به اسم کنار به صورت طبیعی و همچنین پیوندی به عمل میآید.
روستای درک و بندر تنگ: احتمالا مشابه این تصویر را فقط در آمریکای جنوبی بتوان دید. یعنی تصویری که ساحل دریا به کویر میرسد. اگر از روی رمل شنها بگذریم به زمین نخلی میرسیم که در ادامه آن دریا قابل مشاهده است.
کنارک: کنارک را هم به خاطر اسکله و هم به خاطر فروش لباسهای دست دوم میشناسند. به خصوص بیشتر آدمهای اهل ورزش، عاشق خرید لباس از تاناکوراهای کنارک میشوند. قیمت کفشهای میلیونی بازار در این پاساژ به ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان میرسد.
مرکز شهر
بازار زنها: برخلاف شهرهای دیگر در چابهار بازار زنها یا بلوکها به شکل مسقف نیست. از این بازار در خیابان امام خمینی میتوان انواع ادویه، تمر، لباسهای بلوچی خرید. انتهای یک بازار هم قهوهخانهای وجود دارد که شیرچایی و پاکورا میفروشد.
دکه بازار: مقابل بازار زنها بازار پاکستانیها یا دکه بازار است. بیشترین فروش این بازار شامل عطر یا لباسهای بلوچی مردانه میشود.
پاساژها: پاساژهای چابهار در منطقه آزاد شهر و بلوار شهید ریگی قرار دارند. مهمترین آنها صدف است که بیشتر لوازم خانگی، لوازم آرایش و لباس میفروشد. پاساژ دیگر آن روبروی صدف به اسم پردیس بورس خرید و فروش گوشی است، اما در آن لوازم برقی خانگی هم فروخته میشود.
بازار ماهی: بلوار شهید ریگی و خیابان دریا، بازار ماهی و میگوهاییست که صیادان همان روز صید کردهاند. روی تابلو قیمت هر ماهی نوشته شده است.
تیس: تیس فاصله زیادی تا چابهار ندارد. در این شهر میتوان قلعه بانمیسیتی، مسجد جامعه و قبرستان اجنه را در یک صبح تا ظهر دید. همچنین قلعه پرتغالیها از دیگر جاهاییست که در این روستا باید دید.
کجا پیادهروی کنیم؟
نباید هیچ کدام از ساحلهای این شهر را از دست داد. دریاکوچک و دریا بزرگ، مکان مناسبی برای پیادهروی به خصوص موقع غروب آفتاب است.
آخر شب در تاریکیهای دریابزرگ فیتوپلانگتونها را میشود تماشا کرد. همچنین بوستانی ساحلی به اسم دریا بزرگ به دلیل مناسبسازی ساحل نقطه دیگری برای راه رفتن شبانه است. در شرق چابهار هم دو ساحل دیگر همیشه عصرگاه شلوغ میشود: یکی از آنها نزدیک هتل لیپار و دیگری ساحل دریاکوچک است.
چی بخوریم؟
سه رستوران بلوچ، تهرانی و مکران در سمت شمال و جنوب بلوار امام خمینی خوشمزهترین غذاهای دریایی را برای مشتری طبخ میکنند.
از سوی دیگر رستوران براسان در ساحل تیس میتواند خوشمزهترین کراهی گوشت و دنده کباب را به اسم کباب بنگالی به ما بدهد. البته براسان غذای دیگری هم به اسم تنورچه یا دیگچه میپزد که با طبخ مرغ یا گوسفند در تنور آماده میشود و مناسب چهارنفر به بالاست.
تباهگ هم غذای معروف دیگری در سیستان و بلوچستان است که با خشک کردن گوشت درست میشود. این غذا را میتوان در رستوران دیگری در خیابان امام خمینی به اسم رستوران آرامش هم خورد.
از میانوعدههای سیستان و بلوچستان نباید به سادگی گذشت. هر کافه ساحلی که برویم در منو خود شیر چایی (دودپتی) دارد. البته پاکورا، پراتا و کابلی را تنها میتوان در کافههای محلی خورد. پراتا در واقع یک نان روغنیست که در قهوهخانه بلوک بازار به همراه بلیبلی، پاکورا و شیرچایی فروخته میشود.
بلیبلی، یکی از تنقلات پاکستانیهاست که شبیه به نودل یا ماکارانیهای ریز میماند. کابلی هم شبیه غذایی به اسم نخودآب بوده که در کافهای در روستای تیس و نزدیکی مسجد جامع پخته میشود.
بیشتر بخوانید: طعم غذاهای دریایی در رستوران های چابهار
چی بخریم؟
اگر قیمت سوغاتی اهمیتی ندارد بهتر است از بازار ماهی خرید کنیم و با گذاشتن آن در جعبههای حدودا ۲۵ تا ۴۰ هزار تومانی یونولیت یخ، آن را به شهر خودمان ببریم.
همچنین لباسهای بلوچی سوغات بسیار زیبای دیگری هستند که در بازار بلوکها فروخته میشوند. یک دست کامل لباس زنانه بلوچی حداقل ۴۰۰ هزار تومان قیمت دارد. سوغاتی ارزانی از چابهار میتواند بستههای شکلات خارجی، ادویههای محلی و صدف باشد.
بیشتر بخوانید: راهنمای خرید از چابهار
نوشته راهنمای نوروزی سفر به چابهار اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.