پشت کوه‌های تالش، دریاچه نسبتا بزرگی هست که با رسیدن فصل گرما، شبیه یک رویا زیبا می‌شود. این دشت با لاله‌های وحشی و دریاچه‌ای با پنج متر عمق، دقیقا وسط کوه‌هایی که هرچه نگاه کنیم از رنگ سبزشان کم نمی‌شود، بهترین نقطه برای یک سفر چندروزه در روزهای گرم تابستان است.
نئور کجاست؟
نئور، دریاچه‌ای بین گیلان و اردبیل است. از همین یک جمله باید حدس بزنیم که با منطقه‌ای سرسبز و خوش‌آب‌وهوا روبرو هستیم که سبزی‌اش را از دامنه‌های کوه‌های تالش گرفته و هوای خوشش را از شمال غرب ایران.
بسیاری از مسافران اول خودشان را به اردبیل می‌رسانند و از این شهر ۴۸ کیلومتر راه را طی می‌کنند تا به نئور برسند. برای این مسیر باید از اردبیل به سمت خلخال حرکت کرد و بعد به دنبال روستای بودالالو گشت. وقتی حدود ۱۳ کیلومتر از این روستا به بالای کوه برویم تازه به روستای عباس‌آباد می‌رسیم. از این روستا تا دریاچه راه زیادی نیست. از شهر تهران تا دریاچه حدود هفت ساعت راه است.
چرا باید نئور را ببینیم؟
بارندگی‌های فصل سرد، چشمههای اطراف نئور را سیراب می‌کند. برای همین هم آب دریاچه در بهار و تابستان پر است. از طرف دیگر پوشش گیاهی متنوع زمین‌های دور دریاچه ما را به یاد فیلم‌های فانتزی می‌اندازد. داخل این زمین‌ها بابونه، نعناع کوهی و گل‌های زیبای زردرنگی پیدا می‌کنیم که مشابهش را احتمالا جایی ندیده‌ایم.
با سفر به نئور می‌شود کمپینگ کنار دریاچه را هم تجربه کرد. در نزدیکی این دریاچه امکانات رفاهی زیادی وجود ندارد و فقط می‌توانیم چادر بزنیم و صبح با منظره بکر رو به آب‌های شیرین نئور و کوه‌های سبز تالش بیدار شویم.
اینجا، دشتی بکر است و نباید انتظار چیز زیادی از آن داشته باشیم. این منطقه یک سرویس بهداشتی، بوفه، سکو برای پهن کردن زیلو و تخت‌هایی برای اجاره دارد. همین امکانات هم برای آنهایی که عاشق سفر ماجراجویانه هستند زیاد از حد است.
در فصل سرما نئور سه تا پنج ماه یخ می‌بندد. در دمای منفی ۲۰ درجه، از پنج متر عمق دریاچه، حدود ۸۰ سانتی‌مترش تبدیل به یخ می‌شود و آن را به یک پیست اسکی طبیعی تبدیل می‌کند.
کوهنوردی
نئور در واقع ۳۰ کیلومتر تا دریای خزر فاصله دارد. برای همین هم آنهایی که دنبال فتح قله‌های شرقی هستند، منظره خیلی زیبایی از این کوهستان می‌بینند. مثلا بعضی‌ها، از مسیر دره گرگانرود به سمت نئور حرکت می‌کنند و به قله زیبای بغروداغ می‌رسند.
ماهیگیری
اگر کسی قصد ماهیگیری داشته باشد باید تا قبل از آمدن زمستان برنامه‌اش را بچیند. زمستان که بیاید آنقدر هوا سرد می‌شود که دریاچه یخ می‌زند و ماهی‌ها می‌میرند. دوباره با گرم شدن هوا ماهی‌های کوچک پرورشی را در آب رها می‌کنند. این دریاچه نوعی ماهی خوشمزه به اسم قزل‌آلای رنگین‌کمان دارد که هر سال برای کنترل جمعیت، گامارس‌های دریاچه داخل آن رها می‌شود.
کارهایی که در نئور نباید انجام دهیم
پرده‌های زیادی در فصل گرما به این منطقه مهاجرت می‌کنند. آنقوت (پرنده‌ای از خانواده اردک‌ها) یکی از معروف‌ترین مهمانان این منطقه در فصل مهاجرت است. علاوه بر آن کبک، چکاوک، بلدرچین، عقاب، زاغ، چنگر و انواع گنجشک‌ها با خنک شدن هوای نئور، در حاشیه دریاچه اتراق می‌کنند. شکار در این منطقه ممنوع است و نباید پرنده‌ها را اذیت کنیم.
مردم محلی و مسئولان، توصیه می‌کنند که در آب نئور شنا نکنیم. گل و لای نئور و همچنین گیاهان داخل آب انسان را به پایین می‌کشد و به همین دلیل توصیه نمی‌شود.
درست است که ما مسافریم و ممکن است احساس تعلق چندانی به جایی که سفر می‌کنیم نداشته باشیم اما برای اینکه بتوانیم دوباره هم به اینجا بیاییم، خوب است که احساس مسئولیت داشته باشیم و آشغال نریزیم.
چه چیزی با خودمان ببریم؟
در نئور هر زمان هم که برسیم با آمدن شب، هوا سرد و سردتر می‌شود. برای همین نیاز به لباس گرم و کیسه خواب داریم. همچنین بهتر است یک بادگیر و یک دست لباس اضافه با خودمان همراه داشته باشیم، اما نباید کوله پشتی‌مان را سنگین کنیم.
بیشتر بخوانید: مریان تالش کجاست؟
جاذبه‌های نزدیک
مسیر نئور-سوباتان: مسیر حدودا ۱۹ کیلومتری سوباتان به نئور، یکی دیگر از دلایلی‌ست که می‌تواند ما را به این دریاچه بکشاند. جاده خاکی شمال شرقی مسیر اصلی نئور- سوباتان است.
در این جاده از میان طبیعت بکر و دست‌نخورده‌ای می‌گذریم که شاید مشابهش را فقط در صفحه بک‌گراند ویندوز دیده‌باشیم. در دشت‌هایی که بین سوباتان و نئور وجود دارند، ممکن است عشایری را هم ببینیم که چادرهایشان را در این منطقه نصب کرده باشند. در بین راه نمی‌توان از زیبایی اسب‌های رها شده در طبیعت هم بی‌تفاوت گذشت.
در این مسیر از کنار آلاله‌های وحشی دامنه کوه تالش می‌گذریم، کنار آبشار ورزان و چشمههای گزنه هنوی، چند دقیقه‌ای استراحت می‌کنیم تا به مقصد برسیم.
جذابیت این مسیر برای برخی از گردشگران به حدی است که حاضرند رنج ۱۹ کیلومتر پیاده‌روی را به جان بخرند و حدود ۱۰ ساعت در راه باشند تا مسیر تماشایی را به خاطر بسپارند.
گاهی هم گروه‌های دوچرخه سواری تصمیم می‌گیرند این مسیر را رکاب بزنند. همچنین جاده خاکی در این مسیر وجود دارد که آفرودسواران با گرم شدن هوا برای رفت‌وآمد از آن استفاده می‌کنند. اهالی لیسار از سمت سوباتان با گرفتن کرایه کمی، مسافران را تا دریاچه می‌برند. گاهی هم مردم محلی با خودروهای غیر شاسی‌بلند در این مسیر رفت‌وآمد می‌کنند و ممکن است از بردن مسافران به سوباتان یا نئور استقبال کنند.
آبشار ورزان: آبشار ورزان در شمال غرب سوباتان بسیار دیدنی‌ست. آب رودخانه ورزان که از رودخانه لیسار چشمه می‌گیرد وقتی از صخره‌های کوه به پایین می‌ریزد این آبشار زیبای ۳۰ متری را درست می‌کند. مسیر سوباتان به این منطقه جنگلی در برخی نقاط شیب‌های تندی دارد.
معمولا بدون راهنمای محلی نمی‌توان تا اینجا پیاده‌روی کرد. ارتفاعات شهر لیسار به دریای خزر مشرف هستند و اگر از این مسیر حرکت کنیم با چشم غیر مسلح می‌توانیم خط آبی دریا را ببینیم. پیاده‌روی از سوباتان تا این آبشار یک ساعت زمان می‌برد، اما در عوض در بالای آبشار می‌توان آب‌تنی و آب‌بازی کرد تا این خستگی را شست و از بین برد.
اگر کسی قصد پیاده‌روی یا کوهنوردی دارد باید کمی آب با خودش ببرد. در سفر به قله‌های کوه نباید کرم ضد آفتاب را فراموش کرد. این موضوع فرقی بین زن و مرد، کودک و بزرگسال هم ندارد. نئور نیاز به کفش کوه‌پیمایی و پیاده‌روی دارد برای همین با صندل و دمپایی نرویم بهتر است.
عکس: خبرگزاری ایسنا
نوشته راهنمای رفتن به دریاچه نئور اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.
