پل سفید، یکی از جاهای دیدنی اهواز است، پلی که نماد شهر به حساب می‌آید و هر مسافری به دیدنش می‌رود.
پل سفید کجاست؟
در اهواز که گردش کنیم، بارها از روی پل‌ها می‌گذریم، پل‌هایی که شرق و غرب شهر را به هم وصل می‌کنند و از روی پرآب‌ترین رودخانه ایران می‌گذرند. اما زیباترین پل شهر همانی‌ست که عکس قوس‌های فلزی‌اش را بارها دیده‌ایم.
پل سفید یا آن‌طور که قدیمی‌ها صدایش می‌کنند، پل هلالی، از بتن و فلز ساخته شده و قطعاتش با پیچ‌و‌مهره به‌هم وصل شده‌اند. این پل، دو هلالی یا قوس بزرگ دارد که نمای زیبایی به پل داده‌اند. با اینکه قرار بود عمر این سازه ۵۰ سال باشد، بیشتر از ۸۰ سال است شاهد روزهای خوش و ناخوش مردم شهر بوده.
این پل خیابان طالقانی و میدان شهدا را در نزدیکی مرکز شهر به محله پردرخت امانیه وصل می‌کند که بیمارستان رازی و استانداری در آن قرار دارند.
هوا که گرم نباشد، می‌شود روی پل معلق پیاده‌روی کرد و از صدای موج‌های ریز کارون لذت برد. آخرهای زمستان اینجا میزان پرنده‌های مهاجری‌ست که راه زیادی را طی کرده‌اند.
مرغ‌های دریایی سفید و پر سروصدایی که همان حوالی پرواز می‌کنند، پل سفید را دیدنی‌تر می‌کنند، به اضافه آدم‌های زیادی که برای غذا دادن به پرنده‌ها روی پل جمع می‌شوند. بعضی‌ها هم شیطنت می‌کنند و از هلالی‌های پل بالا می‌روند، کار خطرناکی که هنوز طرفدار دارد.
روی پل که بایستیم، می‌توانیم سرای معین‌التجار را از دور ببینیم و روزهای پرآب کارون را تصور کنیم، زمانی که کشتی‌ها کنار این عمارت لنگر می‌انداختند. بعد سرمان را به‌راست می‌چرخانیم و پل کابلی را از دور می‌بینیم. بعضی از شب‌ها آبشار نور پل کابلی روشن است و منظره دلچسبی به آنجا می‌دهد.
پل سفید، شب‌ها آدم‌های زیادی را به خودش می‌بیند که بعضی‌هایشان روی چمن‌ها نشسته‌اند و برخی دیگر در قسمت شرقی یا غربی پل دور دکه‌های فلافل و سمبوسه‌فروشی جمع شده‌اند. زیر پل و نزدیک میدان شهدا رستوران خیام را پیدا می‌کنیم که اولین رستوران و کافه تریا در اهواز بوده و کمی آنطرف‌تر کافه لنج را که شبیه کشتی‌ست.
در نزدیکی پل سفید، به پل طبیعت هم می‌رسیم که مثل پل طبیعت تهران است، مخصوص پیاده‌ها و دو پارک اهواز را به هم وصل می‌کند.
با خشک شدن کارون، چند سالی‌ست که دو طرف رودخانه جاده ساحلی ساخته شده. این جاده هم مسیر حرکت ماشین‌هاست، هم مسیر پیاده‌روی و فضای سبز. چند رستوران هم همان حوالی هست که چشم‌انداز کارون را دارند.
از نوروز ۱۳۹۸ که باوجود سیلاب‌ها، جاده ساحلی زیر آب فرورفته، باید موقع گشت‌وگذار حوالی کارون احتیاط کنیم.
جاذبه‌های نزدیک
پل سیاه: قدیمی‌ترین پلی که روی کارون ساخته شده، پل سیاه اهواز است. این پل را در سال ۱۳۰۸ ساختند، یعنی همان زمانی که راهآهن سراسری، شمال را به جنوب وصل کرد. کار پل سیاه این بود که بندرامام‌خمینی را به راهآهن سراسری برساند.
اما مهم‌ترین نقشی که پل سیاه اهواز داشته، در طول جنگ دوم جهانی بود که از روی آن نیرو، مهمات و آذوقه ارتش متفقین جابه‌جا می‌شد. به همین دلیل است که به آن پل پیروزی هم می‌گویند.
این پل فلزی که بدنه و پایه‌های سیاه‌رنگ دارد، همچنان محل عبور قطار است و ما فقط می‌توانیم از دور ببینیمش. از بلوار ساحلی شرقی یا غربی می‌توانیم به پل سیاه نزدیک شویم. تیر ماه سال ۱۳۹۷ به‌خاطر گرما و خشکی نیزارهای کارون، آتش‌سوزی‌ای اتفاق افتاد که به پل سیاه هم سرایت کرد، اما آسیب جدی ندید.
بازار کاوه: حوالی میدان شهدا که به پل سفید می‌رسد، می‌توانیم به بازار کاوه سر بزنیم. کاوه خیابانی قدیمی‌ست و بهترین جا برای خرید سوغات اهواز به‌حساب می‌آید.
هر روز صبح زود سینی‌های مغازه‌ها از انواع ماهی تازه و میگو پر می‌شود. خرما و محصولات خوشمزه‌ای مثل شیره خرما، ارده وکلوچه خرمایی تروتازه را همین‌جا پیدا می‌کنیم. ادویه خوش‌عطر و ترشی جنوبی هم فراوان است.
سرای معین‌التجار: بنای آجری چشم‌نوازی که کنار کارون خودنمایی می‌کند، در دوره قاجار و زمان ناصرالدین‌شاه ساخته شده. اینجا زمانی به محمد تقی معین‌التجار تعلق داشته؛ بازرگان معروفی که کالاهایش را همین‌جا با کشتی تحویل می‌گرفت.
سرای معین‌التجار ثبت ملی شده، ولی امکان بازدید از آن فقط با هماهنگی میراث فرهنگی ممکن می‌شود. اگرچه از لابه‌لای دیوار آجری آن، می‌شود داخل بنا را دید.
عکس: خبرگزاری ایسنا
نوشته از پل سفید، نماد اهواز چه می‌دانید؟ اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.
