زبانشناس و استاد دانشگاه رم ایتالیا گفت: منطقه کردستان عراق سرشار از کتیبه‌ها و آثار تمدن ایرانی است و پژوهشگران باید این آثار را کاوش و مطالعه کنند.
چمدان: پروفسور کارلو چرتی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی افزود: مطالعه آثار ایرانی را در دوران صدام بسیار محدود کردند به‌گونه‌ای که در بسیاری از سایت‌های باستانی عراق، از لایه تمدن بابل و سپس آشور، یکباره به لایه تمدن اسلامی جهش شده است به طوری که انگار بین تمدن آشور تا تمدن اسلامی هیچ تمدنی در عراق نبود. طبعا بین لایه آشوری تا اسلامی باید به دنبال لایه‌های تمدنی از هخامنشیان، سلوکیان، اشکانیان و ساسانیان باشیم.
این پژوهشگر ایتالیایی گفت: در استان دیاله، آثار ایرانی فراوان دیده می‌شود و به عنوان نمونه‌ای بسیار مهم، می‌توان به کتیبه «هاوش کوری» اشاره کرد که بخشی از یک کاخ ساسانی احتمالا مربوط به دوران خسرو اول یا دوم است و تقریبا ۱۰ کیلومتر از مرز ایران در قصرشیرین فاصله دارد.
چرتی خواستار مطالعه روی این اثر ایرانی شد و گفت: چند سال پیش که به منطقه رفته بودم شاهد بودم که از این سایت باستانی برای نگهداری گوسفندان استفاده می‌کنند.
این استاد دانشگاه رم با اشاره به کاوش‌های جاری که زیر نظر وی در منطقه جریان دارد، گفت: تا کنون بیش از ۲۰ بلوک دارای کتیبه در منطقه «پایکولی» کشف و ترجمه کرده‌ایم و بلوک‌هایی نیز وجود دارد که بخش عمده آنها زیر خاک است و در آینده، آنها را کاوش خواهیم کرد.
وی این احتمال را مطرح کرد که شاید برج و کتیبه‌های ساسانیِ پایکولی، بخشی از یک عمارت یا مجموعه بزرگتر باشد.
کارلو چرتی گفت: گروه وی تا سه سال آینده، حاصل تمام یافته‌های باستان‌شناسی و زبانشناسی خود درباره سنگ‌نوشته‌های پایکولی را در قالب یک کتاب منتشر خواهد کرد.
محمود جعفری دهقی استاد فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران و رئیس انجمن ایرانشناسی درباره کتیبه پایکولی گفت: «پایکولی» سنگ‌نوشته‌ای است که نرسی پادشاه ساسانی به افتخار پیروزی خود بر بهرام سوم در منطقه‌ای به نام پایکولی در جنوب سلیمانیه روی برجی سنگی نوشته است.
به گفته جعفری دهقی، نخستین بار ارنست هرتسفلد، ایران‌شناس آلمانی در اوایل قرن بیستم به مطالعه مفصل کتیبه‌های پایکولی پرداخت. در دهه‌های بعد، هلموت هومباخ از آلمان و اکتور شِروو از نروژ با مطالعه دقیق‌تر توانستند حدود ۲۴۰ قطعه سنگ کتیبه‌دار را در محل بیابند و ترجمه‌ای دقیق‌تر از کتیبه پایکولی ارائه کنند. بالاخره از سال ۲۰۰۶ نیز باستان‌شناسان و زبانشناسان ایتالیایی مشغول کاوش و مطالعه در این منطقه بوده‌اند.
جعفری دهقی ضمن ارائه خلاصه‌ای از ترجمه کتیبه پایکولی، برخی آگاهی‌های اجتماعی از ایران ساسانی که با مطالعه این کتیبه به دست می‌آید را برشمرد.
بر اساس گزارش ایرنا، سیروس نصرالله زاده دانشیار رشته فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران در بخشی از این نشست به این نکته اشاره کرد که در قسمتی از کتیبه پایکولی شاهدیم که بزرگان طوایف ایرانی از نرسی می‌خواهند که پادشاهی را بپذیرد. بنابراین به جز روش‌های مرسوم برای پادشاهی در تاریخ باستان که انتخاب پسر اول یا پسر شایسته‌تر است، ما روش سومی هم داشته‌ایم.
وی درباره اهمیت دیگری که کتیبه پایکولی دارد، گفت: در دوره ایران باستان، ما سه منبع تاریخ‌نگارانه داریم که ظاهرا هر سه، محصول بحران‌هایی بوده‌اند: نخست کتیبه بیستون از داریوش، دوم کتیبه کعبه زرتشت از شاهپور و سوم کتیبه پایکولی.
نصرالله زاده نیز در سخنان خود، آگاهی‌هایی که بر اساس کتیبه پایکولی می‌توان از ساختار دربار و حکومت ساسانی دریافت را شرح داد.
نشست نگاهی تازه به کتیبه پایکولی، به همت انجمن ایرانشناسی و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، در این پژوهشگاه برگزار شد.
The post گوسفندان در یک منطقه باستانی مملو از آثار تاریخی ایران / شرایط نامساعد بخشی از یک کاخ ساسانی در نزدیکی قصر شیرین appeared first on توریسم آنلاین.
