برای طبیعت‌گردی لازم نیست همه صخره‌نوردهای حرفه‌ای یا قایق‌رانان متخصص باشند. تنگه دار در شهر نوشهر، منطقه‌ای‌ست که حتی آنهایی که آموزش ندیده‌اند هم از پس شیرجه زدن یا بالا رفتن از صخره‌هایش برمی‌آیند. در عین حال اینجا هنوز به اندازه جایی مثل تنگه واشی شلوغ نشده و همچنان برای مسافرانش پر از رمز و راز است.
تنگه دار کجاست؟
این تنگه در واقع دره‌ای بسیار عمیق و باریک است که از وسط‌اش رودخانه سرکشی می‌گذرد. برای رفتن به این منطقه باید به سمت نوشهر در مازندران حرکت کنیم و بعد در ۸ کیلومتری این شهر خودمان را به روستای کشک‌سرا برسانیم.
اگر از جاده چالوس راه بیافتیم، در دوراهی چالوس و نوشهر، به سمت نوشهر می‌پیچیم و وارد جاده کشک‌سرا می‌شویم. این جاده ۸ کیلومتر قبل از نوشهر و در جاده باریکی از کنار پلی در سمت راست به روستا می‌رسد.
بعد از کوشک سرا یا همان کشک سرا وارد یک جاده خاکی می‌شویم و در دوراهی به سمت راست حرکت می‌کنیم تا به پل رودخانه کرکو برسیم. اینجا باید ماشین را پارک و بقیه مسیر را پیاده طی کنیم.
اگر هم از سمت آمل به سمت این نقطه حرکت می‌کنیم باید بعد از رسیدن به نوشهر وارد جاده ساحلی ۲۲ سیاهکلرود بشویم و در ادامه همین مسیر بالا را طی کنیم.
اگر کسی بدون خودروی شخصی قصد آمدن به این تنگه را دارد باید سوار اتوبوس‌هایی که از نوشهر به سمت چالوس می‌روند شده و در روستای کوشک‌سرا پیاده شود.
در مسیرمان از رستوران‌های اول راه، کندوان و آش‌های معروف هیزمی سیاه بیشه تا جگرهایی که در هزار چم از دم مغازه‌ها آویزان شده قرار دارند.
بیشتر بخوانید: راهنمای رفتن به دریاچه فراخین
چرا باید این تنگه را ببینیم؟
در تنگه دار فرصت رودخانه‌نوردی با جریان آب برایمان فراهم است. خیلی‌ها برای رسیدن به این فرصت حاضرند از مسافت‌های بسیار دوری به نوشهر و روستای کشک‌سرا بیایند. بنابراین در این طبیعت قرار است چیزی فراتر از جنگل و چیزی بیشتر از رودخانه ببینیم. در تمام مسیرمان به تماشای صخره‌های خزه بسته، پیچک‌های آویزان، باریکه‌های نور و دیوارهای بلند می‌نشینیم و از منظره لذت می‌بریم.
خوبی رودی که از اینجا می‌گذرد این است که دائمی‌ست و در هر فصلی که به آن سر بزنیم جاری است؛ اما بهترین فصل دیدن آن بهار است؛ هم هوا خنک‌تر است و هم عمق آب بیشتر.
عمق رودخانه در میانه‌های آن زیاد نیست؛ یعنی تا ۴۰۰ متر مسافت دره را می‌توانیم بدون اضطراب از وسط آب پیاده برویم و آب بالاتر از زانویمان نیاید. هرچه جلوتر برویم، مسیر تنگ‌تر و عمق آب هم بیشتر می‌شود و دست آخر به جایی می‌روسیم که آب حداقل تا سینه‌مان می‌رسد. برای همین بهتر است یا شنا بلد باشیم، یا جلیقه بپوشیم یا به صورت گروهی طنابی در دستمان گرفته باشیم.
در طول مسیر گاهی به استخرهای طبیعی برخورد می‌کنیم که اگر عمق کافی داشته باشد می‌توانیم در آن شیرجه بزنیم. مسیر ابتدا تا انتهای دره حدود ۱.۵ کیلومتر است و رفت و برگشتش حدودا سه کیلومتر می‌شود.
نکته مهمی که در انتخاب کردن تنگه به عنوان مقصد باید مد نظر داشته باشیم این است که اینجا خیلی برای بازی کودکان یا راه رفتن آنهایی که پادرد دارند مناسب نیست. برای همین هم خیلی وقت‌ها برخی از افراد یک فرش کوچک همان ابتدای راه انداخته‌اند و چاره‌ای جز نشستن و انتظار برای بازگشت همسفران‌شان ندارند.
ویژگی مثبت تنگه دار برای تهرانی‌ها هم این است که فاصله‌اش تا پایتخت به ۴ ساعت بیشتر نمی‌رسد. برای همین می‌توان یک روزه به این بهشت آمد و دوباره برگشت.
چه لوازمی ببریم؟
باید با خودمان یک دست لباس اضافه همراه داشته باشیم.؛ چراکه تنگ دار جایی برای بالا زدن پاچه‌ها و خیس شدن لبه شلوارمان نیست. بلکه باید انتظار خیس شن بیشتر از این حرف‌ها را داشت.
موقع پیاده‌روی در آب گاهی مسیر ما عمق زیادی پیدا می‌کند. برای همین باید یک طناب به همراه داشته باشیم تا آنهایی که شنا بلد نیستند هم از این تفریح لذت ببرند.
تمام مسیر قرار است از بین آب‌های یک رودخانه حرکت کنیم برای همین نباید با پوشیدن کتانی، دمپایی یا آوردن بار سنگین خودمان را خسته کنیم.
جاذبه‌های نزدیک
داخل روستای کوشک‌سرا یک موزه محلی درست شده که هم می‌توانیم از آن دیدن کنیم، هم لباس محلی بپوشیم و عکس بگیریم. به خاطر عوایدی که از این موزه صرف تحصیل دانشجویان روستا می‌شود می‌توانیم در این عمل خیر هم سهیم شویم.
نوشته چطور به تنگه دار برسیم؟ اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.
