تبریز شهر قشنگی‌ست که جاهای دیدنی زیادی دارد. راهنمای سفر به این شهر به ما کمک می‌کند که بفهمیم از چه جاذبه‌هایی دیدن کنیم، از کجا سوغاتی بخریم و در کدام رستوران‌های تبریز، غذای خوشمزه بخوریم.
چطور برویم؟
راحت‌ترین و البته گران‌ترین راه سفر به تبریز، هواپیماست. قیمت بلیط اکونومی تهران به تبریز از حدود ۱۷۵ هزار تا ۳۰۴ هزار تومان است. از فرودگاه شهید مدنی تبریز برای مرکز شهر اتوبوس و تاکسی هست.
راه ارزان رسیدن به تبریز سفر با اتوبوس است. کافی‌ست بلیط بخریم، سوار اتوبوس شویم و در تبریز از اتوبوس پایین بیاییم. اتوبوس‌ها از ترمینال‌های غرب، آرژانتین و جنوب حرکت می‌کنند. قیمت بلیط اتوبوس ۵۵ هزار تومان است.
گزینه بعدی قطار است؛ البته اگر شانس بیاوریم و بتوانیم برای سفر نوروزی بلیط تهیه کنیم. بلیط قطار تهران-تبریز در گران‌ترین حالت ۷۵ هزار تومان است. همچنین از شهرهای کرج، جلفا، وان و مشهد به مقصد تبریز قطار هست.
گذشته از وسایل حمل‌ونقل عمومی، می‌توانیم با ماشین خودمان سفر کنیم. از تهران که راه بیافتیم، حدود ۷ ساعت بعد به مقصد می‌رسیم. مسیر تهران-تبریز از اتوبان کرج-قزوین شروع می‌شود و در ادامه باید به قزوین-زنجان و در نهایت تبریز برویم.
کجا را ببینیم؟
خیابان امام خمینی: در مرکز شهر و خیابان‌های قدیمی، دیدنی‌های زیادی وجود دارد. می‌توانیم به خیابان امام خمینی برویم و قدم‌زنان به چند موزه و بازار سر بزنیم. در این حوالی میدان ساعت، موزه و عمارت شهرداری، بوستان خاقانی، مسجد کبود، موزه عصر آهن و موزه آذربایجان را پیدا می‌کنیم. میدان ساعت تبریز، یکی از نمادهای این شهر است و نشستن روی چمن‌های باغ شهرداری‌اش می‌تواند روزمان را بسازد.
در همین محدوده پیاده‌راه تربیت برای قدم زدن و راه رفتن مناسب است. بوستان خاقانی اگرچه بزرگ نیست، اما درست کنار مسجد کبود پیدایش می‌کنیم، بوستانی که برای رفع خستگی عالی‌ست.
پیاده‌راه مقصودیه: اگر از معماری سنتی و قدیمی لذت می‌بریم، کافی‌ست به کوی مقصودیه بپیچیم و به خانه نیکدل، موزه سنجش، خانه حیدرزاده، موزه و خانه استاد شهریار سر بزنیم؛ خانه‌هایی آجری با پنجره‌‌های قشنگ و حال‌وهوای دلپذیر که اشیای قدیمی و باارزشی برای تماشا دارند.
بازار تبریز: از بازار قدیمی تبریز نباید غافل شد. این بازار هم معماری چشمگیر و تاریخی دارد و هم جای خوبی برای خرید است. یکی از جذابیت‌های بازار تبریز قسمت مظفریه است که بازسازی شده، دیگر اینکه در بازار تبریز مغازه‌هایی هست که به صورت تخصصی کارشان فروش فقط یک نوع میوه است. پنیر و کره تبریز راه می‌توان از بازار خرید. این بازار خیلی بزرگ است و از خیابان جمهوری شروع می‌شود.
خانه‌های تاریخی: در تقاطع خیابان امام و فردوسی ارگ علیشاه قرار گرفته و در خیابان ارتش جنوبی خانه ختایی، خانه علی میسیو و خانه لاله‌‌ای را پیدا می‌کنیم. این خانه‌ها بناهای قدیمی و تماشایی دارند و چشم از دیدن‌شان سیر نمی‌شود.
از بازار که بیرون بیاییم، خانه مشروطه تبریز روبه‌روی مسجد جامع قرار گرفته. در این خانه مهمترین تصمیم‌های انقلاب مشروطه گرفته می‌شده.
خانه پروین اعتصامی در محله ششگلان، مسجد جامع در انتهای بازار تاریخی و مقبره الشعرا در محله سرخاب را هم باید در فهرست جاهایی که می‌خواهیم دیدن کنیم، قرار دهیم. موزه قاجار در خانه امیرنظام گروسی در محله ششگلان، جنب بیمارستان کودکان، پشت مدرسه شیخ عطار واقع شده و ظرف و ظروف، اسلحه و سازهای موسیقی در آن به نمایش درآمده.
ائل گلی: اما از شاهکارهای معماری و آثار تاریخی که بگذریم، نمی‌شود به پارک‌ها و فضاهای پردارودرخت سرنزنیم. اول از ائل گلی یا شاه گلی معروف بگوییم؛ جایی چشم‌نواز برای پیاده‌روی و خوشگذارنی به خصوص در بعدازظهر.
عمارت کلاه‌فرنگی قشنگی در کنار دریاچه بزرگ اینجا قرار گرفته، مردم دور دریاچه پیاده‌روی می‌کنند و گاهی در یکی از رستوران‌های اطراف می‌پیچیند یا خودشان را به یک آبمیوه تازه مهمان می‌کنند. لوناپارک هم سر بچه‌ها را گرم می‌کند. ارتفاعات بالای ائل گلی به منطقه خوش آب و هوای آراباس می‌رسد، جایی که عشایر و چادرهایشان را هم می‌توان دید.
عون ابن علی: کوه عون بن علی یا عینالی یکی از تفرجگاه‌های پرطرفدار تبریز به‌حساب می‌آید. اینجا می‌توانیم تله‌کابین سوار شویم و از آن بالا چشم‌انداز دیدنی را تماشا کنیم. بعضی‌ها هم کوهنوردی می‌کنند یا به آرامگاه قدیمی آن سر می‌زنند.
پارک ولیعصر: پارک ولیعصر که در کوی ولیعصر قرار گرفته، آب‌نمای موزیکال دارد که دیدنش تبدیل تجربه خوبی می‌شود. این پارک، شهربازی، جاده تندرستی، مسیر دوچرخه‌سواری و زمین گلف دارد و خیلی باصفاست. پارک ولیعصر را در میدان فهمیده پیدا می‌کنیم. اینجا از لاله پارک دور نیست.
باغلارباغی: به باغلار باغی هم می‌توانیم سر بزنیم که در بلوار استاد شهریار است. اینجا پارک بزرگی‌ست که باغ پرندگان و پارک دلفین دارد. شهربازی باغلارباغی هم وسایل بازی زیادی دارد و بزرگ و کوچک را سرگرم می‌کند.
چی بخوریم؟
ما ایرانی‌ها هر جا برویم، سراغ کباب خوب را می‌گیریم. در تبریز کباب لذیذ و آن کبابی که آب دهان را راه می‌اندازد، زیاد پیدا می‌شود. اگر در محدوده بازار باشیم و گرسنه شویم، رستوران حاج علی از قدیمی‌ها و معروف‌های شهر است.
رستوران حاج مجید در خیابان تربیت هم یکی از قدیمی‌ترین‌ها و یکی از بهترین رستوران های تبریز است. حالا که تا تربیت آمده‌ایم، به دیزی و تاواکبابی محمدی و کبابی قرآنی در تربیت غربی هم می‌توانیم فکر کنیم، یا رستوران سنتی شهریار در میدان ساعت.
گاهی به‌دنبال رستوران شیک نیستیم، اما دلمان غذای خوشمزه می‌خواهد؛ جایی مثل چلوکبابی باختر حوالی دروازه تهران.
فودکورت مجتمع لاله پارک رستوران ارزانی به‌حساب نمی‌آید، اما هم غذای ایرانی دارد و هم فرنگی. در لاله پارک رستوران وحید را هم پیدا می‌کنیم. هر چه در رستوران وحید سفارش دهیم، خوب است و باید کنار سفارش‌مان سوپ خامه هم بگذاریم.
خانه کباب مظفریه با کباب‌های نیم‌متری‌اش در خیابان ائل گلی قرار دارد.
رستوران جلالی هم چند شعبه دارد که همه معروف هستند.
دیگر می‌توانیم به رستوران برکه در کمربندی سردرود و چلوکبابی مهران نزدیک دروازه تهران فکر کنیم که البته جمعه‌ها تعطیل است.
برای خوردن غذای دریایی می‌شود رستوران ماهی خوب را در خیابان ولیعصر انتخاب کرد. اما اگر دلمان فست‌فود و پیتزا بخواهد چه کار کنیم؟ پیتزا کو در گلشهر پرطرفدار است. تاپ ناب برگر که در خیابان اوحادی قرار دارد، جلوی چشم خودمان برگرها را کباب می‌کند.
رستوران پنه در فردوس و رستوران ایتالیایی ناپولی در خیابان فروغی را برای تنوع باید درنظر بگیریم. داداش برگر در کوی فیروز و ساندویچ وحدانی در خیابان ۱۷ شهریور قدیم هم از خوب‌ها هستند.
از صبحانه هتل که خسته شدیم، می‌توانیم به خانه صبحانه و عصرانه در خیابان فروغی برویم. کله پاچه خوشزبان هم در بلوار آزادی و خیابان آبرسان، از بهترین‌ها برای خوردن کله پاچه است. جگرکی ذهابی در خیابان فلسطین را هم بگوییم که پاتوق خیلی‌هاست.
تبریزی‌ها خوراکی خوشمزه‌ای دارند به اسم یرالما یومورتا یا سیب‌زمینی و تخم‌مرغ که کره و نعناع خشک رویش می‌ریزند و خیلی خوشمزه است و کسی هنوز نمی‌داند که چرا به عنوان غذای ملی ثبتش نمی‌کنند. تقریبا در همه شهر می‌توان این میان وعده را پیدا کرد، به خصوص در بازار و ائل گلی.
همچنین در تبریز باقلافروشی‌های معروفی هست که در آنها می‌شود باقالا و دوغ خوشمزه‌ای خورد. باقالا سرای خلیل در خیابان صائب تبریزی یکی از معروف‌ترین‌ها در این زمینه است.
چی بخریم؟
نمی‌شود تا تبریز برویم و بدون سوغات برگردیم. قنادی تشریفات در چهارراه آبرسان جای هیجان‌انگیزی‌ست که ویترین‌هایش پر از باقلوا و شیرینی‌های معروف تبریز است.
قنادی تکدرخت در ائل گلی، قنادی کریمی در ولیعصر، قنادی رکس در خیابان امام و مرکزخرید لاله قرابیه مرغوبی دارند. نوقا و اریس را می‌توانیم از فروشگاه آقای افتخاری در خیابان منصور بخریم.
باز هم خوشمزه‌فروشی در تبریز هست، مثل باقلوای جام جم روبروی خیابان جام جم، باقلوای شیرونه در باغمیشه، آجیل‌سرای تبریز در بلوار ۲۹ بهمن، آجیل تواضع کنار دانشگاه تبریز، قنادی دقیق در خیابان خیام، قنادی پاک در خیابان پروین اعتصامی و آجیل محمدی در فلکه بازار.
در بازار شیخ صفی و فروشگاه مهدوی آجیل مرغوب پیدا می‌شود. اگر پنیر لیقوان عالی بخواهیم، باید از بازار قدیم بخریم.
از خوراکی که بگذریم، از بازار تبریز نمی‌شود گذشت. فرش معروف تبریز، کفش‌های چرم عالی، بلور، پوشاک، ادویه و خیلی چیزهای دیگر در این بازار پیدا می‌شود.
خیابان تربیت پیاده‌راه معروفی‌ست که می‌توانیم برای گشت‌وگذار و سرک کشیدن در ویترین فروشگاه‌ها به آنجا برویم. اگر هوس خرید داشته باشیم، کفش بهترین گزینه است.
بازارهای قدیمی خیلی جذابند. اما دیدن مرکزخریدهای مدرن خالی از لطف نیست. به‌خصوص که می‌شود برندهای معروف و لباس ترک هم در آنها پیدا کرد. می‌توانیم در مجتمع لاله پارک بگردیم و خرید کنیم و بعد هم در فودکورت آن غذا بخوریم.
مرکزخرید رشدیه در بلوار سروستان گزینه خوبی برای خرید لباس، لوازم آرایشی و بهداشتی و لوازم جانبی‌ست. در فروشگاه‌های مرکزخرید برج بلور هم پوشاک می‌فروشند و هم عینک، ساعت و طلا و جواهر. مرکز تجاری‌های دیگری هم هست، مثل ستاره باران، مجتع پردیس، مرکزخرید اطلس و پیاده‌راه شهریار.
کافه کجا برویم؟
سفر پیاده‌روی و خستگی هم دارد و بعضی وقت‌ها دلمان قهوه خوش‌عطر و طعم یا کیک اسفنجی می‌خواهد. پس لازم است اسم و آدرس بهترین کافه های تبریز را بدانیم. کافه ساقه در زعفرانیه صبحانه‌های خو‌مزه، محیط باصفا و کارکنان حرفه‌ای دارد. اگر فضای کافه برای‌مان مهم باشد، می‌شود به کافه حال خوب برویم که در ائل گلی قرار گرفته.
خوبی کافه جازوه این است که باید قهوه را بگیریم و همان بیرون بخوریم؛ یعنی می‌توانیم به گشت زدن ادامه بدهیم و قهوه‌مان را هم سر بکشیم، آن‌هم چه قهوه‌ای!
در فلکه خیام، کافه کیوسک که بوی قهوه‌اش تا بیرون می‌آید، انتخاب خوبی‌ست. کافه پام فیلیام در شریعتی جنوبی‌ست و فضای جمع‌وجور و قهوه‌های مرغوبی دارد. از کافه رز هم بگوییم که خیلی بزرگ نیست، اما وافل‌های خوشمزه‌اش طرفدار دارد.
نوشته راهنمای نوروزی سفر به تبریز اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.
