میدان نقش جهان؛ میدانی که مثلش هیچ جا نیست

هر دالان میدان نقش جهان پای ما را به دنیای جدیدی باز می‌کند. از یک دالان صدای چکش‌ مسگرها می‌آید، در یک دالان بوی ادویه دماغ‌مان را پر می کند و در دالان دیگر چشم‌مان به قلم‌زنی روی پارچه می‌افتد. در اینجا خبری از هیچ راه بن‌بستی نیست. هر راسته به دالانی و هر دالان‌ به کوچه‌‌ای ختم می‌شود تا به ما این اطمینان را بدهد که نقش جهان اصفهان همیشه چیز جدیدی برای کشف کردن دارد.

میدان نقش جهان کجاست؟

میدان نقش جهان اصفهان

اگر انگشت‌مان را دقیقا در وسط نقشه شهر اصفهان قرار دهیم احتمالا به راحتی می‌توانیم میدان نقش جهان را پیدا کنیم. برای رسیدن به این میدان باید به میدان امام حسین برویم و  وارد خیابان سپه شویم. بعد از اینکه از کنار باغ عالی قاپو گذشتیم، پا به میدان می‌گذاریم تا عظمت آن همه وجودمان را فرابگیرد، میدانی که در زمان شاه عباس صفوی، جایی بوده برای بازی چوگان.

در عکس میدان نقش جهان ما میدانی به شکل بیضی یا مستطیل می‌بینیم که تفاوت زیادی با میادین دیگر دارد. این معماری باعث می‌شود موقع پیاده‌روی متوجه نشویم که داریم دور میدان می‌چرخیم. برای همین مسافرانی که به میدان نقش جهان اصفهان می‌آیند ممکن است بارها دور میدان به این بزرگی بچرخند، اما متوجه تعداد دفعات آن نشوند. اطراف این میدان جاهای زیادی برای دیدن هست:

کاخ عالی‌قاپو

کاخ عالی قاپو

میدان نقش جهان اصفهان بوی تاریخ می‌دهد و هر ضلعش را که نگاه کنیم، چشم‌مان به یک اثر قدیمی برمی‌خورد. عالی قاپو به عنوان یکی از زیباترین این بناها شش طبقه دارد، اما زیباترین  قسمت آن به گچ‌بری‌های طبقه آخر اختصاص دارد. ساخت این کاخ از دوره شاه عباس اول شروع شده و تا دوره شاه سلیمان ادامه داشته است. برای وارد شدن به عالی قاپو باید یک بلیط ۳ هزار تومانی بخریم.

بیشتر بخوانید: بهترین گز اصفهان را از کجا بخریم؟

مسجد شیخ لطف‌الله

مسجد شیخ لطف الله

مسجد شیخ لطف‌الله را می‌توان از گنبد نخودی رنگ آن شناخت. این مسجد که برای همسران شاه‌عباس ساخته شده بود نیازی به موذن نداشته و به همین دلیل هم گلدسته ندارد. همین ویژگی‌ها هم آن را به یکی از خاص‌ترین مساجد ایران تبدیل کرده است.

موقع درخشش خورشید، آفتابی که از بین منافذ مشبک‌های پنجره روی دیوار می‌افتد، ما را به وجد می آورد. قیمت بلیط این مسجد با عالی‌قاپو یکسان است.

مسجد امام

مسجد شاه

این مسجد را به اسم مسجد امام، شاه هم می‌شناسند؛ حتی برخی از اصفهانی‌ها به آن مسجد جمعه هم می گویند. تاریخچه این مسجد قدیمی‌تر از عالی‌قاپو یا مسجد شیخ لطف‌الله است.

گفته می‌شود قبل از رو آوردن به دین اسلام، اینجا ابتدا یک آتشکده بوده که زرتشتیان در آن عبادت می‌کردند. این مسجد بزرگ ورودی‌های مختلفی دارد که هرکدام به یک گنبد یا ایوان از آن می‌رسد.

سردر قیصریه

سردرقیصریه

بعد از دیدن این بناها می‌توانیم سراغ جذاب‌ترین قسمت، یعنی بازار برویم. یکی از ورودی‌های بازر سردر قیصریه است که روزگاری در طبقه سوم آن نقارخانه بوده. یعنی در آن با صدای موسیقی، اوقات روز را اعلام می ‌کردند. بالای سردر هم ساعت قلعه پرتغالی‌های هرمز دیده می‌شود. این سر در به خاطر شباهتش با بنایی در استان قیصریه ترکیه به این اسم معروف شده.

بازارها در میدان نقش جهان مثل همه بازارهای مسقف بر اساس اشتغال صاحبان آن به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شود. مثلا اگر از ضلع غربی آن وارد شویم به راسته مسگرها می‌رسیم. در راهرو ظروف مسی زیادی چیده شده که البته قیمت گران‌تری نسبت به نقاط دیگر شهر دارد.

از مسجد شیخ لطف‌الله تا مسجد شاه بازار کفش‌دوزهاست. آخرین بازار هم بازار شاهی‌ست که در دوره آخرین پادشاه صفویه ساخته شده و قبلا مرکز فروش پارچه بوده. همین طور با تمام شدن هر بازار، بازار دیگری شروع می‌شود که از مغازه‌های آن می‌توان یادگاری یا سوغاتی برای دوستان و آشنایان خرید.

شربت‌سرای روزگار

 

شربت سرای روزگار

دورتادور این بیضی را مغازه و کارگاه‌هایی گرفته که هرکدام‌شان ارزش تاریخی دارد، اما برای کشف زوایای پنهان نقش جهان اصفهان نباید رفتار توریستی داشته‌باشیم.

بیشتر توریست‌ها تنها یک دور می‌چرخند، با مغازه‌ها و ترکیب نوری که از روی سقف روی دیوار می‌افتد عکس می‌گیرند و می‌روند؛ اما مسافران دیگر به هر دالان سرک می‌کشند. برای مثال پشت مسجد شیخ‌ لطف‌الله و در یکی از دالان‌ها به اسم سرای اسپادانا که در آن وسایل عتیقه می‌فروشند، راهروی دیگری وجود دارد که به شربت‌سرای روزگار؛ یکی از کافه های معروف اصفهان می‌رسد. این کافه‌ پاتوق رفت‌وآمد قشر فرهنگی اصفهان است.

چاه حج میرزا

چاه حج میرزا

تا چند سال پیش چاه حج میرزا شهرت چندانی نداشت؛ طوری که اینجا بیشتر قهوه‌خانه‌ای مردانه بود. اما در سال‌های گذشته این قهوه‌خانه در بازار قنادها شهرت زیادی پیدا کرده. روی دیوارهای آن عتیقه‌های زیادی نصب شده که هرچقدر هم تیزبین باشیم حتما چند قلم را جا می‌اندازیم.

دیوار این قهوه‌خانه پر از عکس‌های قدیمی و عکس‌هایی از مهمان‌های مشهور کافه است که در بین‌ آنها رئیس جمهور دولت اصلاحات، محمدعلی فردین و تختی هم دیده می‌شود. بیشتر مسافران برای خوردن دوغ و گوشفیل به اینجا می‌آیند اما توریست‌هایی که مستند آنتونی بوردین، سرآشپز آمریکایی را دیده باشند حتما آب‌گوشت در کاسه چینی اینجا را امتحان می‌کنند.

بیشتر بخوانید: ۵ پیشنهاد برای رفتن به بهترین رستوران های سنتی اصفهان

 کالسکه‌سواری

کالسکه های نقش جهان

کودکان معمولا علاقه زیادی به این بخش از سفر دارند. وسط میدان، صفی از درشکه‌ها را می‌بینیم که مسافران را سوار و یک دور دور میدان می‌چرخانند.

از زمان ممنوع شدن رفت‌وآمد خودرو به میدان نقش جهان، کار و بار این کالاسکه‌ها هم شکوفا شده و  به خصوص آنهایی که راه رفتن برایشان سخت است، می‌توانند با این کالاسکه‌ها به شکل مختصری میدان و مغازه‌های سوغات اطرافش را و دوچرخه‌سوارهایی که از جاذبه‌های اصفهان و این میدانند را ببینند.

نوشته میدان نقش جهان؛ میدانی که مثلش هیچ جا نیست اولین بار در وبلاگ اسنپ تریپ. پدیدار شد.

درباره نویسنده: administrator

ممکن است دوست داشته باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *